GÜNEŞLE BOYANMAYAN HAYAT
Hadi ÖNAL Bir ses duydum irkildim; döndüm ki bir ihtiyar, Köşenin kuytusunda yarı uzanmış yatar. Yüzde derin çizgiler; ağarmış kirpikle kaş, Apak uzayan saçlar, sakalla sarmaş dolaş. Üstünde uzun kirli bir palto; bağrı açık, «Allah için bir yardım!» aynı ses, sanki çığlık. Yanına yaklaşarak sordum: “–N’oldu babacık? Hasta görünüyorsun, doğrul istersen azcık!” Elini bana doğru kaldırarak: “–Yok,” dedi. “Müstahaktır bana […]
Continue reading »