KULUM BEN…
Rıfat ARAZ Kadir Mevlâ’m, akıl almaz bu sırrı; Yaradan Sen, yarattığın kulum ben!.. Pervâneyim, canda yaktın bu nûru; Yaradan Sen, yarattığın kulum ben!.. Bu ne şevktir alamadım ben beni; Sen yoğurdun aşka saldın bu teni!.. Bana benden yakın kıldın Sen Sen’i; Yaradan Sen, yarattığın kulum ben!.. «İbret» dedim düştüm hikmet varına; Çilem doldu dört kapının nûruna!.. Kırk makamda, yandım bir […]
Continue reading »