BAHARA METHİYE
KÂFÎ (Ekrem KAFTAN) Eser de bâd-ı sabâ mahlûkâta rûh olur… Baharda yalnız gezen yegâne mecrûh olur… Kısa ömür içinde derin aşktır çiçekler, Göklere el açarak yağmuru içecekler… Toprağın sînesinde açılsa da yâreler, Seyre iner baharda toprağı seyyâreler… Gıpta edip ağlarlar: «Bizde bahar yok diye, Yâ Rabbî denî dünya kâinâta hediye… Varlığın tek sebebi Habîb’in bu yerdedir, Hayat rûha bürünmüş bir […]
Continue reading »