SORMUYOR Kİ BİR TANEM
Hadi ÖNAL hadional@mynet.com
Vurulmuşum bir güzele, dert ince,
«Gör» diyorum; görmüyor ki bir tanem…
Güller diktim garip gönle, gönlümce,
«Der» diyorum; dermiyor ki bir tanem…
Umut yarım, hasret ağlar her dilden,
Yaradan’ım esirgesin kem yelden,
Yürek mızrap, aşk ses vermez pes telden,
«Ger» diyorum; germiyor ki bir tanem…
O yâr benim hem güneşim hem ayım,
İçte gurbet, görünüşte sılayım,
Bir söz n’olur ben de beni bulayım,
«Ver» diyorum; vermiyor ki bir tanem…
İç çekerim, gözyaşımda ah yanar,
Her dalıma bir uğursuz kuş konar,
Hâne viran, yara derin, dil kanar,
«Sar» diyorum; sarmıyor ki bir tanem…
Gören diyor: «Sarhoş mu bu, deli mi?»
Uzatsam da yâr tutmuyor elimi,
İlmik ilmik dokuduğum kilimi,
«Ser» diyorum; sermiyor ki bir tanem…
Bekletme can, hadi artık! Gel artık!
Gül açılsın, mahzun gönle, gül artık!
Sevdalını tanı artık, bil artık!
«Sor» diyorum; sormuyor ki bir tanem…