YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK

Olcay YAZICI Üsküdar’da mehtaba yazılan sırrî yazı, Ağdı aşk semâsına Akşemseddin niyâzı. Aştı şehrin «sur»unu şavkıyan kutsî kelâm, Bu şehr-i Stanbul ki, şeref mührü: Türk/İslâm. Çağın şaşakaldığı, görklü zafer güneşi, Kim söndürdü kalplerde yanan ulvî ateşi? Altay’dan koşagelen, yiğit, soylu atlılar, Alperenler ordusu, gök-kartal kanatlılar. Açtı ulu kapıyı, müjdelenen kumandan, Hoşnut Bizans teb’âsı yenilenen zamandan. Cihan devleti kurmak, aşiretin niyeti, […]

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com “Bilmirem gardaş mısan? Yoksa gara daş mısan?” Dağda yaban gülüyem, Lâlesi, sümbülüyem, Menim içim gan ağlir, El sanır ki gülüyem… İli Türkmeneli’yem, Musul’lu, Kerkük’lüyem, «Türkmen» derler adıma, Türklük için deliyem… Hasretim gülde galdı, Bülbülüm dalda galdı, Herkesin yârı geldi, Menim ki yolda galdı… Şehid düşmüş atası, Anası tutmuş yası, Her çocuk güler oynar, Ağlar Türkmen balası… […]

Necip Fazıl KISAKÜREK Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez; Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez. İçeride bir has oda, yeri samur döşeli; Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez. Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada, Bütün fâni lezzetlere darılmadan geçilmez. Varlık niçin, yokluk nasıl, yaşamak ne, topyekün? Aklı yele salıverip çıldırmadan geçilmez. Kayalık boğazlarda yön arayan bir gemi; Usta kaptan […]

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Türk’üz, töremizde söz, Bir kez çıkar ağızdan. Geçmez gemi, geçmeden, Haram lokma boğazdan. Desen, deseniz amma, Köklerimiz Oğuz’dan. Yurdu için vazgeçer, Her ana her yağızdan. Düşmana nefretimiz, Kavurucu alazdan. Tokmak indirir köse, Mehter başı birazdan. Cenk borusu çalanda, Kılıç tiksinir nazdan. Koçyiğitler bilenir, Savaşmak için, yazdan. Fırtınalı ordunun, Olmaz korkusu tozdan. Mızrağımız besmele, Kalkanımız niyazdan. Atların […]

Memduh CUMHUR memduh47@hotmail.com Her an yanımda hissederim sevdiğim seni Dünyâ döner, yüzün yine hâlâ yerindedir. Sarmış güzelliğin, gönül ufkumda her yeri; Yer-gök, deniz elimde, elim ellerindedir. Vezni: mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün

KÂFÎ (Ekrem KAFTAN) Eser de bâd-ı sabâ mahlûkâta rûh olur… Baharda yalnız gezen yegâne mecrûh olur… Kısa ömür içinde derin aşktır çiçekler, Göklere el açarak yağmuru içecekler… Toprağın sînesinde açılsa da yâreler, Seyre iner baharda toprağı seyyâreler… Gıpta edip ağlarlar: «Bizde bahar yok diye, Yâ Rabbî denî dünya kâinâta hediye… Varlığın tek sebebi Habîb’in bu yerdedir, Hayat rûha bürünmüş bir […]

İhsan KARİP ihsankarip@hotmail.com Çekemem kahrını ben gayrı gönül, Daldan dala gezip konduğun yeter! İllâ seveceksen mâbûdunu sev, Beyhûde aşklarla yandığın yeter! Can olsa da aşkına biçilen paha, Gerseler de bir gün tutup çarmıha, Öyle bir yan ki hiç sönme bir daha, Tutuşup tutuşup söndüğün yeter! Kavrulsun yüreğin erisin beden, Aşk, rûhunda kalsın; çürüsün beden, O yangınla Hakk’a yürüsün beden, Ayazlarda […]

Hadi ÖNAL hadional@mynet.com Vurulmuşum bir güzele, dert ince, «Gör» diyorum; görmüyor ki bir tanem… Güller diktim garip gönle, gönlümce, «Der» diyorum; dermiyor ki bir tanem… Umut yarım, hasret ağlar her dilden, Yaradan’ım esirgesin kem yelden, Yürek mızrap, aşk ses vermez pes telden, «Ger» diyorum; germiyor ki bir tanem… O yâr benim hem güneşim hem ayım, İçte gurbet, görünüşte sılayım, Bir […]

Harun ÖĞMÜŞ Sâkî! Bu şeb dehânını arz et mey istemem! Her şey senin lebinde, diğer bir şey istemem! Buldum gönül serîrine sultan deyû seni Dünyâda başka varsa da sultan-bey, istemem! Leb-teşnenim ve lâkin usûlen derim yine, Verdikçe bûse sen bana peyderpey; «İstemem!» Tûtî-sıfat dilinle konuşman yeter senin, Minnet kılıp da mutribe aslā ney istemem! Hârun! Lebinden âb-ı hayât içmişim onun, […]

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com -Filistinli çocuklara- Çile kuşu avucumda uyurken, Huzur sayıkladı uzun bir süre… Irmağında zulmün aşkla büyürken, Sitemle haykırdı bakıp göklere… Zaman bir kasırga sancısı çeker, Yaralı yıldızlar varır secdeye. Geceden emânet bir rüya çıkar, El sallar usulca kadîm müjdeye. Ölüm kol gezerken altı köşeyle, Baykuş çığlığıyla inler ufuklar, Tuğyan zamanından kalan neşeyle, Uzanır toprağa masum çocuklar. Islanır […]