YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Kendisi tok iken, aç yatan varsa, «Bizden değil» diye duyurmuş Rasûl… Af dile komşuya bir hatan varsa, «Kul hakkıdır» diye buyurmuş Rasûl… Bazen karın açtır, bazen gönül aç, Komşu komşusunun külüne muhtaç, Hakikatli komşu bin derde ilâç; Hem beden hem rûhu doyurmuş Rasûl… Emr-i bi’l-mârûfa tam uymak için, İslâm’ı cihana tam yaymak için, Komşuluk hakkını tam […]

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Devr-i Gül evvelinden, çok nâhoştu komşuluk… Fahr-i Kâinat ile ne de hoştu komşuluk… Abdullâh’ın evinde vakit dolunca Nûr’a, Pencere pervazına konan kuştu komşuluk… Fakir ile zenginin tek hurmayla doyduğu, Mütevâzı evlerde tatlı düştü komşuluk… Bâtıl, tutarken hakkı muhasara altında, Nefse karşı açılan ilk savaştı komşuluk… Komşusu aç dururken yememeye yeminli, Nice boş karınlara bağlı taştı komşuluk… […]

Memduh CUMHUR memduh47@hotmail.com Bir an bile istemem cihânı, Aşkından uzakta kaldığım gün… Geçmez sanmaktayım zamânı, Hicranlı haberler aldığım gün… Hüznün o elemli pençesinde, Duydum denizin hazin sesinde, Mısrâlara sığmayan figānı, Sâhilde hayâle daldığım gün… Kalbinden goncalar derip gel, Gel gönlümü derde saldığım gün, Sînemde nevâyı gösterip gel! Rûhumda sabâyı çaldığım gün… Ufkun bana gizlenen yerinden, Aşkın ebedî seherlerinden, Vuslat gibi […]

Hakkı ŞENER hakki_0111@hotmail.com Kimisi gardaştır kimisi bacı, Bizimle ağlayıp güler komşular… Sevgidir, dostluktur derdin ilâcı, Neşeyi, kederi böler komşular… Beraber yaşarız, birdir yurdumuz, Birbirine dayalıdır ardımız, Paylaştıkça, derman bulur derdimiz Akan yaşımızı siler komşular… Bir beldede acı-tatlı yaşarız, Bazen umutlanır çağlar coşarız, Vuslata, el ele verir koşarız, Azmimizi böyle biler komşular… Bazen sırrımıza olurlar perde, Mülkümüzü korur, olsak seferde, Ölsek […]

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com Bir mekânı paylaşmada, Öz ararsan, komşu ara… Teselliye muhtaç iken, Söz ararsan, komşu ara. Zor zamanın yazgısında, Derin hayat sezgisinde, Ezel-ebed çizgisinde, İz ararsan, komşu ara. Yürünürken hayat yolu, Kenetlenir dostluk kolu, Gülümseyen, güven dolu, Yüz ararsan, komşu ara. Her an bulursun yanında, Malın da emânet, canın da, Yorulduğun bir ânında, Hız ararsan, komşu ara. Birbirinin […]

EDÎBÎ (Recep YILDIZ) nazbelli@yahoo.com Cânan sevilir önce canda, Elbette «bütün», «tek»le başlar. Sevmek ve sevilmek cihanda, İstanbul’u sevmekle başlar! Vezni: mef’ûlü / feûlün / feûlün 16 Ekim 2011, Adana

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com Büyük binalarda kaybolup gittik, Cumbalar cumbaya bakmıyor artık, Gerçek zenginliği nasıl tükettik, Kimseler kimseyi takmıyor artık… Millet çekmiş dört yanına duvarı, Kurutmuşuz kaç asırlık çınarı! Kalplerde tıkanmış insaf damarı, Muhabbet çeşmesi akmıyor artık… Komşuluk Rasûl’de gelince dile, Miras kelimesi kalır nâfile! Elinde bir çekiç bulunsa bile, Şimdi kimse çivi çakmıyor artık… Yavaş yavaş yıkılmasın bu direk, […]

Bilâl COŞKUN Bin defa meftûn olur bir kere baksan gönlüm… Sohbete hemdem etsen söyler bin aksan gönlüm… Seherde bülbüllerle aşk terennüm ederdi, Gülüne kanmasını serbest bıraksan gönlüm… Bir gül yaprağı düşse misâl-i cennet olur, Hüzün coğrafyasına yer ile yeksan gönlüm… Bin cehennem azabı çekerdi hasretinle, Bir lâhza tegāfülle ateşe yaksan gönlüm… Bezm-i ezelde sana komşu muydu ki her an, O […]

Bekir ÇİÇEK Hakk’ın Habîbi’nin, aziz sünneti, Sohbette kalplere, safâlar vardır… Ashab sohbet ile, buldu cenneti, Cehâlet derdine, devâlar vardır… Kur’ân sohbetinde, sekînet iner, Kuşatır da rahmet, ruhlara siner, Meclis bir Rahmânî meclise döner, Melekler diliyle, duâlar vardır… «Yol sohbette» diyor, pirlerin pîri, Sohbetle yok olur, mâsivâ kiri, Dersleri tamamlar, korur zikiri, Nefsi ıslah eden, şuâlar vardır… Ehlullah sohbeti, İsrâfil sûru, […]

Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Dün bir komşu komşuya «diken» değil «gül» idi, Komşu duâlı gönül bembeyaz bir «tül» idi. Bir komşu dara düşse, komşuluk hakkı için, Diğer bütün komşular tutunacak «dal» idi. Komşuyla bölüşülen acı-tatlı ne varsa, Muhabbet sofrasında yavan ekmek «bal» idi. Kazanı kaynamayan ve bacası tütmeyen, Komşuya hem göz-kulak, hem ayak hem «el» idi. Dil-dudak depreşmeden o mahzun bakışların, […]