VEDA
KÂFÎ (Ekrem KAFTAN) Seni dilden düşürmez hep gönlümde saklardım, Sevdan fânî ömrümün şâhika eseriydi. Senden gayrı yâdıma ne düşse yasaklardım, Zülfün bile âlemde aşkın yektâ eriydi. Cennetteki elmayı önce yiyen anneni, Nice bin yıl geçti de yine hiç unutmadın! Bir türlü anlayamam bu zulme bahaneni, Ateşe düştüm yine ellerimden tutmadın! Sen âlemin merkezi ben senin peykin oldum, Nazarımdan tutarak çevirdin […]
Continue reading »