TEFEKKÜR
CELİL (Halil GÖKKAYA)
Nerden geldik, nasıl geldik dünyaya?
Kendimize sormalıyız arkadaş!
Kim şekil veriyor üç damla suya,
Aklımızı yormalıyız arkadaş!
Ölmemeye kimin gücü yetiyor,
Kalbini bir dinle nasıl atıyor?
Bu yolların sonu nerde bitiyor,
Bir hedefe varmalıyız arkadaş…
Düşün genlerini taşıyan kılı,
Arılara kim toplatır bu balı?
Aldığın nefesler bile sayılı,
Şükür ile karmalıyız arkadaş…
Yarda olmayanın, olmaz kârı da
Lüzumsuz kelamlar kalır yarıda.
Boş sözün açtığı yaraları da,
Tefekkürle sarmalıyız arkadaş…
Kayıt altındadır geçen her ânın,
Huzurunda olmalıyız Rahmân’ın,
Kıyamete kadar açık Kur’ân’ın;
Işığında durmalıyız arkadaş…
Sûfîce karalım harçlarımızı,
Ödeyelim Hakk’a borçlarımızı!
Bütün mâneviyat burçlarımızı,
Tasavvufla kurmalıyız arkadaş…
Sana kim emanet etti bu canı?
Celil uyan artık nefsini tanı!
Sünnete sarılıp, o kör şeytanı,
Can evinden vurmalıyız arkadaş…