KARAKÖY İSKELESİ İÇİN TARİHLER

CEMÂLÎ (Mustafa ASLAN) Duruyordu şurada heybet ile hem daha dün, Yerini boş görerek kapladı her gönlü hüzün. Ne desek nâfiledir «nâz» ile gelmiş tarih: «Karaköy İskelesi târihe mâl oldu bugün!» 1950 قاره كوى اسكله سى تاريخه مال اولدى بو گون + 58 ناز 2008 Kudurup esti lodos verdi zarar çokça gene, Bu bir ihtar gibidir tehlikeyi sezmeyene, Yazalım târihi artık […]

Continue reading »

MEHMED ÂKİF ERSOY’A

CELİL (Halil GÖKKAYA) Mısralar dizmiş, niyazdır, Bir güzel kul Mehmed Âkif… Paltolar yas tutsa azdır, Ağlıyor çul Mehmed Âkif… Öyle yokluk görmedik biz, Kürsü mahzun, türbe sessiz… Olmamışsın hamiyetsiz, Diz çöker pul Mehmed Âkif… Tam bir âlim, hıfz-ı Kur’ân, Hisse alsak dostluğundan… Pehlivanlık dersi ondan, Bir yiğit kol Mehmed Âkif… Hem hatipsin, hem okulsun, Yattığın yer nurla dolsun, İbret olsun, […]

Continue reading »

ÂKİF’E SESLENİŞ!

Ali ŞAHİN Ey vefâkâr, kaleminden mi, iniltin geliyor! Güle feryâdını bülbül mü yanık besteliyor! Hediyendir bize, eşsiz o büyük Millî Marş; Yedi gök yükseliyor zirveye dek, Kürsî, Arş!.. O güzel marş ki coşturmada millî seferi! Sanki kös vurmada, koşturmada aslan neferi! Dolanan zinciri hâlâ bize sen kırmadasın! Bu necip milletimin şânını haykırmadasın! Safahât’ın bize îman dolu bir ruh veriyor, Bize […]

Continue reading »

SEVDİKÇE ANLADIM YAŞADIĞIMI

Ahmet ARSLAN Yüce sırra ermiş velîler gibi, Kandıkça anladım yaşadığımı. Bu ne güzel duygu, aman yâ Rabbi, Bandıkça anladım yaşadığımı. Her zaman; Rahmân ve Rahîm ismini, Muktedir, Mukaddim, Azîm ismini, Allâh’ım, her yerde Kerîm ismini, Andıkça anladım yaşadığımı. Semânın süsleri yıldızla ayla, Esma’nla kurulan türlü hülyayla, Allah Allah deyip dönen dünyayla, Döndükçe anladım yaşadığımı. Kâbe’yi çeviren o, hac rûhuyla, Sevginin […]

Continue reading »

O’nun Aşkıyla Hıçkıra Hıçkıra AĞLAYAN HURMA DALI

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Nasıl dönerse ışık çevresinde pervâne, Bakıp Muhammed’e ashâb olan da, mestâne, Bölük bölük koşuyor, artıyordu her lâhza, Dolup da taştı nihâyet gönül gönül Ravza. Fakat ki görmesi zorlaştı arka saftakinin, Rasûl’ü hutbe verirken huzurla görmek için, Gönüller etti niyâz, ümmetin o seyyidine, İzin verince O, minber yapıldı mescidine, Sevindi sevgili ashâbı, çünkü Can Gülü’nü, Görüp de […]

Continue reading »

SABIR GAZELİ

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Mektûbumuz âteşli satırlarla açıldı… Bülbül, güle; gül, bülbüle sırlarla açıldı… «Kan kırmızı rengin neredendir?» diye sorma, Kan ağladı bülbül, güle bir damla saçıldı… Yağmazsa gönül gözyaşı, kasvet de açılmaz; Saf kalbe semâ, hisli sadırlarla açıldı… Allâme de olsan o yolun rehberi başka, Sır bahrine Mûsâ da Hızırlarla açıldı… Gayret ve sebât ister, ebedlerce huzur ki; Nârin […]

Continue reading »

YÜCE PEYGAMBERİM’E

VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) Bir ay doğdu Mekke’de, nurlandı tüm gönüller, Bir gül açtı sahrâda, bahara döndü çöller. Teşrifiyle dünyaya, bolluk bereket indi, Dağ-taş bütün kâinat bir bir hareketlendi Fakat O gül yüzlüye, dünya rahat vermedi, Feda olurken canlar, taş yürekler görmedi, Bazen alay, işkence, bazen Uhud’du hüzün Kalbi rahmetle çarpar, ümmeti için üzgün Dostlarının vefatı, dağladı ciğerinden Müşriklerin azabı, […]

Continue reading »

CANLAR CANINA KURBAN

Yusuf DURSUN Canlar canı cânânıma hayrân olayım, Şol sevgili sultânıma mihmân olayım, Yıllar yılı yâr aşkına süslendi gönül; Bayram günü; «yâ Hak!» diye kurbân olayım. Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûl

Continue reading »

NE GÜZEL ŞEY!.. -Fâik Âlî OZANSOY’a nazîre-

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Sevdâlı gönüllerdeki hasret ne güzel şey!.. Cânâna dönüş vâr ise gurbet ne güzel şey!.. Bir ân o güzel gözleri karşında sanıp da, Camlardaki yağmur ile sohbet ne güzel şey!.. Binlerce kızıl gonca açan sînede her gün, Bülbül gibi güllerle muhabbet ne güzel şey!.. Bayram diye kurban dilemiş sevgili duydum; Bin cân ile fermâna icâbet ne güzel […]

Continue reading »

VATAN!

Servet YÜKSEL Gurbet eller, içimize sinmiyor. Her yere vatanım, sılam denmiyor. Kalbinin attığı toprakmış vatan. Sanki kırık gibi kolun, kanadın. Kapansam kabrine şanlı ecdadın. Koynunda yattığı toprakmış vatan. Can dayanmaz evlâtların derdine. «Ana» diye ufukların ardına Bakıp ah ettiği toprakmış vatan. Doğudan, batıya sel gibi akıp, Tarihin uğruna türküler yakıp, Destan söylettiği toprakmış vatan. Balı bile yenmez oldu yabanın, Kaygıdan […]

Continue reading »
1 423 424 425 426 427 493