ALLAH ALLAH!

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

En başta anahtar sözümüz; «Bismillâh…»
En başta ve en sonda kerimdir Allah!

Hay’dan gelerek Hû’ya gider her bir şey,
Durmak ne demektir yürüyün; «Yâ Allah!»

Seyreyleyelim âlemi, hayranlıkla;
Yazsın gözümüz her yere; «Mâşâallah!»

Hayretlere sevk etse şaşılmaz, Hallâk
Diller iki kez söylesin; «Allâh Allâh!»

Olmaz marazî öfke bu meydanlarda,
Son raddeye gelmişse; «Fesubhânallah!»

İzniyle Hudâ’nın olacaktır her şey!
Söz vermeyiz ancak deriz; «İnşâallah!»

Allah deriz en mutlu güzel anlarda,
Çok kızdıran illâ dedirir; «İllâllah!»

Mâbûdumu şâhit tutarım, istense,
Gerçekleri ispat diye; «Vallah-billâh!»

Minnetlere, zilletlere yoktur lâkin,
Hak’tan ne görürsek sözümüz; «Eyvallah!»

Ismarlarız Allâh’a, vedâ eylemeyiz,
Isrârımız; «Allâh’ı seversen!», «Lillâh!»

O’ndan geliriz, merciimiz Hak’tır Hak!
Mevlâya dönen kullara; «İnnâ lillâh!..»

Mü’min kime kızsın, niye korksun Tâlî!
«Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh!»

Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûl