KAR YAĞARKEN
LEYLÎ (Şükran IŞIK) Kar altına gizlendi saksıdaki çiçekler, Pencereden içeri kar incecik elendi. Toprağın yüzü gülsün kar suyu içecekler, Nazar değmesin diye gözler de sürmelendi. Karakış perdesini yavaş yavaş aralar, Sanki semâ‘ ediyor semâdan yağan karlar, Bahçelerde kartopu oynayan çocukları, Cam ardından sevinçle seyreder ihtiyarlar. Akşamın huzmeleri kar üstüne düşüyor, Gecenin bakışından ateş bile üşüyor, Fırtınalar kırıyor çamların dallarını; İçimdeki […]
Continue reading »