YAYLA DESTANI
Servet YÜKSEL
Bağrında kuzular meler mi hâlâ?
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Çıkıp gelsin deli taylar dörtnala.
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Asırlık çamlara çok şey sorardım,
Dallarına salıncaklar kurardım,
O çocukluk günlerimi arardım,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Kızlar pınar başlarında gülüşür,
Çobanları ekmeğini bölüşür,
Gurbete düşenin yüreği üşür,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Ne acıkır, ne yorgunluk bilirdim,
Göç zamanı türkülerle gelirdim,
Çerçilerden ayna, tarak alırdım,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Gün batarken doyum olmaz seyrine,
Biraz sohbet katıp çayın demine,
Vefâsız çıksak da sen çağır yine,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Köroğlu’nun nârâsını atardım,
Bir dost bulur, Darkaya’da yatardım,
Şehirleri bir çiçeğe satardım,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Kandil diye yıldızları yakardım,
Sularında düşlerimi yıkardım,
Mor dağların gözlerine bakardım,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Sevdiğimin hayaline dalardım,
Bir sarı çiğdemle gönlün çalardım,
Kartal kanadında haber salardım,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.
Yaban ellerini teperim bir gün,
Rüzgâr olur sende eserim bir gün,
Dağını, taşını öperim bir gün,
Şimdi bizim yaylalarda olsaydım.