Kategori: ŞİİR

Zahit GENÇ Şu ömrümde bir defa, görsem rüyada Sen’i, Gönül bahçem şenlenir, solmaz çiçekler açar. Bütün mü’minler kutlar Sen’i candan seveni, Sen’i seven gönüller, mutluluktan uçarlar. Dünya Sen’le nurlandı, hayat değer kazandı, «Âlemlere rahmetsin!» Ne güzelsin ey Nebî! Söylediğin her söze tüm ümmetin inandı, Sen’sin tüm âlemlerin yaratılış sebebi. İnsanlığa rehbersin ey Rabbimin Habîbi. Sen’i seven bahtiyar, sevmeyenler nasipsiz. Derdimize […]

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Her cemâlin isteyen giryân olur candan geçer… İstemez dünyâ vü ukbâ türlü imkândan geçer… Sanmayın âşık olanlar derbeder bîçâredir. Bî-Sütun’dan yol açar çölden ummandan geçer… Vahdetin sırrın çözen der: «Neyleyim ben kesreti?» Âh çekerken gözlerinden yaş döker kandan geçer… Cânı cânandan emânet vermez aslā kimseye, Terk eder fersûde cismin mülk-i sultandan geçer… Kûy-ı cânan menzil olmuş […]

Osman ALTAŞ Bir aşk ver Allâh’ım, Sen’i bulayım. Gözlerimi açsam, görecek gibi. Çok yüce sırlara vâsıl olayım. Perdesiz kıyâma, duracak gibi. Velâyet nûru ver, erdir ihsâna. Mârifet ufkundan, uçur irfâna. Ulaştır Allâh’ım, kâmil îmâna. «Üçler»in vasfına, girecek gibi. İlâhî! Kalbimi, çevir nurlara. Erdir indindeki, güzel sırlara. Taltif et Allâh’ım, mahrem yerlere. Burak’la mîrâca, varacak gibi. Gönül fezâsında, bir yuva kursam. […]

MÜRİD (Mustafa TAHRALI) Tatlı tatlı dilim var, Minik minik elim var, Yanağımda gülüm var «Rabbim Allah, Hû!» derim. Gökte kurmuş güneşi, Yeryüzünde ateşi, Hiç bulunmaz bir eşi «Rabbim Allah, Hû!» derim. Yerler, gökler eseri, Kuşatmıştır her yeri, Elindedir kaderi «Rabbim Allah, Hû!» derim. Görmek için göz vermiş, Diller için söz vermiş, İnanmaya öz vermiş «Rabbim Allah, Hû!» derim. Vermiş bize […]

MECNUN (İbrahim Hakkı UZUN) Yandı gönlüm kavrulup, hasret tüter her zerresi; Bir tebessüm bahşedip, lutfen, ferahlatsan beni… Âşığın hicrânı dinmez, Sen’dedir tek çâresi; Bir tebessüm bahşedip, lutfen, ferahlatsan beni… Sen’dedir en zirve ahlâk, Sen güzellik şâhısın, Zulme düşmüş gönle kandil, hak yolun miftâhısın, Hem garip, hem çâresiz insanların dergâhısın, Bir tebessüm bahşedip, lutfen, ferahlatsan beni… Gül Habîbim, kim ki Sen’den […]

Mustafa Necati BURSALI Dağlardan ve çöllerden, Yol gider Muhammed’e… Denizlerden, göllerden, Yol gider Muhammed’e… Gönül feryatta zârda, Hiç kalmaz bir kararda, Kıvrım kıvrım uzar da, Yol gider Muhammed’e… Âdem’dir diziye baş, Her nebî bir arkadaş, Gece-gün yavaş yavaş, Yol gider Muhammed’e… Sevinir dalda çiçek, Güllerin murâdı tek, Göz göz ve petek petek, Yol gider Muhammed’e… Kâh Nûh olur Hûd olur, […]

M. Faik GÜNGÖR Bırakıp gideli bu diyarları, Yalnız kaldık çölde, yalnız Efendim!.. Sen’siz aşamadık çetin yarları. Yalnız kaldık çölde, yalnız Efendim!.. Güneş erken battı yol bulamadık. Bin bir çiçek gezdik bal bulamadık. Yetimi okşayan el bulamadık. Yalnız kaldık çölde, yalnız Efendim!.. Menfaat kokusu geldiği yana, Yüzüstü koşuştuk hep yana, yana. Eğri ile doğru şimdi yan yana. Yalnız kaldık çölde, yalnız […]

Memduh CUMHUR Bir devridir gelip geçen ömrün ki neyleyim. Gül mevsiminde goncasız öksüzleşir gönül, Ay nûra gark olur senin aksinle bir zaman; Fânî tebessümünle ölümsüzleşir gönül. Vezni: mefûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün