YOLLAR
Servet YÜKSEL
Bir zamanlar yalınayak koşturdum,
Al yeleli küheylânı coşturdum,
Derin sular, karlı dağlar aştırdım,
Yollar beni benden aldı götürdü.
Yollar beni gurbetlerde yitirdi.
Deli gönül, bir olmazın derdinde,
Bekler, bekler ayrılığın yurdunda,
Bir ümit şu dönemecin ardında,
Yollar hani nerde kaldı beklenen?
Yollar kimdir ufuklarda saklanan?
Uzun, ince; kıvrım kıvrım içimde,
Gül kokardı yaylalara göçümde,
Yollar vardır sevincimde, acımda,
Yollar köyden şehirlere uzanır.
Yollar git, git bitmez, yolcu usanır.
Bir hasret ki, anlatılmaz, ah kader!
Göz kapıda, kulak seste her seher,
Kimlere bu müjde, kime bu haber?
Yollar başka diyarların hülyası.
Yollar bende bir sonsuzluk sevdası…