BİRİ SENSEN… BİRİ DE BEN…
NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) Bunca düşü hayra yoran, Biri sensen… Biri de ben… Var mı dostça hatır soran? Biri sensen… Biri de ben… Toprak yuttu nice canı, Göçüp gitti saray, hanı, Gerçek seven yüce hânı, Biri sensen… Biri de ben… Mücrim kuluz lâkin biz de, Nefs belâsı saklı özde, İkrar kılan ezel sözde, Biri sensen… Biri de ben… «Ben» dediysem «ene» […]
Continue reading »