DÜGÂH KÂR-I NÂTIK

-Sayın Prof. Dr. Alâeddin YAVAŞCA’ya-

Âh edip ağla gönül hasret-i dildâr ile sen,
Bir DÜGÂH seyre düşüp cezbe-i dîdâr ile sen…

Ah gönül vâh gönül,
Gönül eyvâh gönül…

Düştü gurbette yolun semt-i HÜSEYNÎ’ye bugün,
Var niyaz eyle gönül bülbül-i gülzâr ile sen…

Ah gönül vâh gönül,
Gönül eyvâh gönül1…
*
Âteş-i hicrân ile yanmış dile estikçe SABÂ,
Yâr ezelî âşık-ı bîçâreye etmez mi devâ,

Ah gönül eyvâh gönül,
Vah gönül eyvâh gönül…

BESTENİGÂR seyr ile hünkâra nidâ etse dilin,
Vaslını ihsân edip üftâdeye etmez mi vefâ…

Ah gönül eyvâh gönül,
Vah gönül eyvâh gönül2…
*
Dermân erişir devr-i FERAHNÂK ile gülden,
Diller tutar âhengine dem cân u gönülden…

Dem cân u gönülden,
Hem cân u gönülden…

Yârân ile bir ŞEVKUTARAB eylese âşık,
Mecliste bulur hemdem-i can sâgar-ı mülden…

Dem cân u gönülden
Hem cân u gönülden3
*
Düşüp cemal ile pür-şevk ACEM-AŞÎRÂN’e,
Yüzün sürerdi gönül hâk-i pây-i cânâne…

Meded cihan güzeli,
Cihan-ı can güzeli…

FERAHFEZÂ idi devrân içinde devrânı,
Düşerdi zevk ile seyrân içinde seyrâne…

Meded cihan güzeli,
Cihan-ı can güzeli4…
*
Nâgâh ilişip semt-i NİHÂVEND’e nigâhı,
Bin zâr ile yâd eyledi dil ettiği âhı…

Affeyle günâhım,
Lutfunda penâhım…

Yâr eyledi bir renk ile ihsânını câne,
Hayrân olup elvânına dil buldu YEGÂH’ı…

Affeyle günâhım,
Lutfunda penâhım5…

RAST açılıp dem tutar âhenk ile sâzende-i dil,
Perdeyi almış okur âvâz ile hânende-i dil…

Yâr ile dil yâr olalı,
Yâr dile hünkâr olalı…

Cilve vü nâz eyledi dillerde PESENDÎDE güzel,
Lutf u atâ eyledi âşıklara nadîde-i dil…

Yâr ile dil yâr olalı,
Yâr dile hünkâr olalı6…
*
MÂHÛR’u açtı bülbül-i gülşen nigârına,
Arzetti şevk u cûş u huruş dil-şikârına…

Yâr şevk u cûş-i dil,
Yâr yâr hurûş-i dil…

Feryâd-ı iştiyâk ile ta EVC’e çıktı dil,
Bin şükredip erişti gönül yâri dârına…

Yâr şevk u cûş-i dil,
Yâr yâr hurûş-i dil7…
*
Bir seyr-i NÜHÜFT âşığa ref‘etti nikābı,
Dûr eyleyip ağyârını yâr sundu şarâbı…

Yâr açtı nikābın,
Yâr sundu şarâbın…

Ermiş ki dilin dergeh-i dildâre NEVÂ’sı,
Döndürdü cemal seyrine hengâm-ı hicâbı…

Yâr açtı nikābın,
Yâr sundu şarâbın8…
*
Yâr KARCIGÂR okur ey bülbül bırak figānı,
Bir lâhza şâd u handân et gülsitan-ı cânı…

Bülbül bırak figānı,
Şâd et cihân-ı cânı…

Dil seyr-i SÛZİNÂK eyler devr içinde artık,
Hicran deminde elbet feryad tutar cihânı…

Bülbül bırak figānı,
Şâd et cihân-ı cânı9…
*
Ehl-i aşk derdine âh eylese dermân erişir,
Hem BEYÂTÎ ARABAN seyr ile canân erişir…

Derde dermanım aman,
Câna cânanım aman…

Söylese şevk-ı derûnun bir ARAZBÂR ile dil,
Hemen imdâdına ol serv-i hıramân erişir…

Derde dermanım aman,
Câna cânanım aman10…
*
MUHAYYER’dir cihan seyrinde âşıklar muhayyerdir,
Nider fânî cihân seyrin cemal seyri müyesserdir…

Gönül hayran cemâlinden,
Cihan tâban cemâlinden…

Fenâ dârından el çekmiş bekā seyrinden âzâde,
Salâ eylerse DİLKEŞHÂVERÂN âşık muammerdir…

Gönül hayran cemâlinden,
Cihan tâban cemâlinden…11
*
Dil şöyle niyaz kıldı NİŞÂBÛR ile yâre,
Lutfeyle güzel derd-i firak seyrine çâre…

Yâr yâr meded ey yâr,
Ey yâr-i kerem-kâr…

Âhir dile in‘âm-ı HÜMÂYÛN’u erişti,
Yâr eyledi ihsân-ı firâvan dil-i zâre…

Yâr yâr meded ey yâr,
Ey yâr-i kerem-kâr12…
*
Cihân-ı dilde DÜGÂH KÂR okur Yavaşca Mürîd,
Varıp niyâz ile arz et huzûr-ı hünkâre…

Aman meded-kârım,
Meded kerem-kârım13…

9-19 Kasım 1994
_____________________
1 Vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün)
feilâtün / feilün
(fâilâtün)
2 Vezni: müfteilün / müfteilün / müfteilün / müfteilün
müfteilün / müfteilün
3 Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün
mef’ûlü / feûlün
4 Vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa’lün)
mefâilün / feilün
5 3 ile aynı.
6 2 ile aynı.
7 Vezni: mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün
mef’ûlü / fâilün
8 3 ve 5 ile aynı.
9 Vezni: müstef’ilün / feûlün – müstef’ilün / feûlün
müstef’ilün / feûlün
10 1 ile aynı.
11 Vezni: mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün
mefâîlün / mefâîlün
12 3, 5 ve 8 ile aynı.
13 4 ile aynı.