AKAR GİDER…

Rıfat ARAZ

Kadir Mevlâ’m bu aşk tadı;
Ömrü, ömre döker gider!..
Kalbi saran vuslat odu,
İçim-dışım yakar gider!..

Bedel verdin her nimete;
Takdir yazdın bu haslete!..
Yol yettikçe kıyâmete;
Yük belimi büker gider!.

Hâl çarkında haram, helâl;
Nefs taşında döner vebal!..
Yüklendikçe sorgu, suâl;
Kul ettiğin çeker gider!..

Açtım Sen’de kaldı elim;
Niyazdadır gönül dilim!..
Bir deryaya akan selim;
Taşı taştan söker gider!..

Yâ Rab bildim Sen’i Sen’de;
Neyi görsem varsın onda!..
Kul, nefsini bulup canda;
Şirk bendini yıkar gider!..

Sûra ruhsat verilende;
Yerler-gökler dürülende;
Her bir nefes derilende;
Bu can Sana akar gider!..