GEL NE ZAMAN İSTERSEN

Sadettin KAPLAN

Gel ne zaman istersen çözülmüş saçlarınla,
Çözdüm düğümlerini yolların birer-birer.
Hasretim kan kınası son turnaya yakılan,
Bir ağaç var altına dilekler bırakılan,
Her dalında bir gece soyunup güne girer.

Gel ne zaman istersen eteklerinde bahar,
Yalın bir türkü gibi sevdaların adına.
Işığı söndürülmüş şehirlerde kışlama,
Aşkı bir öpücükle bir daha nakışlama,
Alev dudaklarınla kelebek kanadına.

Gel ne zaman istersen içinden sıyrılarak,
İçerlek bir kapıyım nicedir içimde ben.
Açıp gir uyuyorken içimdeki engerek.
En gereksiz ölümü özümde bilmen gerek.
İçimdeki engerek bir başka biçimde ben.

Gel ne zaman istersen firûze yağmurlarla,
Filiz yeşilini sar bu sımsıcak sarıma.
Kur aşkın saatini günün bittiği yerden,
Kirpiklerinde kalmış güneşli gecelerden,
Bir damla ışık içir yorgun umutlarıma.