TAMAM
Bilâl COŞKUN Kırk defa duyduğumuz masal, gerçek sanmışız… Gözlerimiz kapalı dinlemiş inanmışız… Aklımız bin delile «acaba?» diyor lâkin, Bir gülüşe, gönülden «tamam» deyip kanmışız… Her gece hayâliyle daldığımız uykudan, Adını söyleyerek her sabah uyanmışız… Mecnun gibi çöldeyiz, Ferhat gibi dağlarda, Ne yorulup kalmışız, ne bıkıp usanmışız… Sevdâyız çağırırken Kerem gibi saz ile, Kendi nefesimizden tutuşarak yanmışız… Damlayan su altında mermer […]
Continue reading »