YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : Ali Rıza KAŞIKÇI ali_rz_@hotmail.com Nakış nakış, ilmek ilmek, Bağım Elif kilim Elif. Elif bilmek Hakk’ı bilmek, Çağım Elif dilim Elif. Elif bizde buldu aşkı, Elif bana cennet köşkü. Elif bilsen sen de keşki, Sağım Elif solum Elif. Elif zarif yeşil daldan, Elif anlar türlü haldan, Elif düşmez dertli dilden, Ağum Elif balım Elif. Elif dörde eren yonca, Elif […]
Continue reading »ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Ah… Çocuklar, çocuklar… Ah… Gül yüzlü çocuklar!.. Yarın gonca olacak, bugünkü tomurcuklar… Yolunuz açık olsun, hayırlı yolculuklar… Erkenden çıkın yola, ardınıza bakmayın… N’olur bizi habersiz, ümitsiz bırakmayın… Tertemiz yüreğiniz nefret ile dolmasın, İncinmesin rûhunuz, gül benziniz solmasın!.. Olanlar oldu bize, size bir şey olmasın… Topraktır, unutmayın aman ha özünüzü… Allah iki dünyada ak etsin yüzünüzü… […]
Continue reading »ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com Haçın gölgesinde, Bizans elinde, Asırlar boyunca kaldın İstanbul… Küfrün ikliminde, şirkin yelinde, Hüznünden sarardın, soldun İstanbul… Allah Rasûlü’nün tek bir müjdesi, Kıldı seni yeryüzünün gözdesi, Fethin heyecanı sardı herkesi, Ümmet için hedef oldun İstanbul… Nice hayal suya düştü koyunda, Nice mü’min şehid oldu kıyında, Bin dört yüz elli üç Mayıs ayında, Fatih’in fethiyle güldün İstanbul… […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. ALİ EŞMELİ) Ne büyüktür ne küçük ağzı O’nun, En güzel, en yücedir lâfzı O’nun. Mîme benzerdi, asil goncaydı, Leb-i deryâsı da hoş bir yaydı. Oradan yaydı mübârek dîni, Oradan saçtı kelâm incisini. Hiç beyânında O’nun yoktu hevâ, Her ne söylerse Nebî, oldu devâ. Çekti Allah yüce tuğrâ, özüne, Ve «hadis» dendi O’nun her sözüne. Kimi sarmışsa […]
Continue reading »Peygamber Efendimiz’in mübârek ism-i şerifleri «Muhammed» -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ebced hesabıyla 92’ye tekabül ettiği için; bu rakam, Efendimiz’in bir mânâda remzi olmuştur. Nitekim Yaman Dede; «Aman!» lafzı Sen’in ism-i şerîfinle müsâvîdir, Onunçün âşıkın zikri «Aman!»dır yâ Rasûlâllah! diyerek, bu remze latif bir işarette bulunmuştur. Bu nükteden ilhamla kaleme alınan bu şiirde, tırnak içerisindeki kelime veya terkipler, 92 rakamını vermektedir. […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Zaman, Muhammed’i idrak zamânıdır gönüle, Devir, muhabbeti artırma devridir O Gül’e! Bugün Muhammed’e sevdâda imtihan günüdür! Şaşırtma kalbi İlâhî, huzurda yüz güldür! vezni: mefâilün / feilaâtün / mefâilün / feilün (fa‘lün)
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) “«Allâh’ım! Sen’den Sen’in muhabbetini (beni sevmeni ve kalbime muhabbetullah nasîb etmeni), Sen’i seven(ler)in muhabbetini (onları sevmemi ve onların beni sevmesini nasîb etmeni) ve beni Sen’in muhabbetine ulaştıracak (sâlih) amel(ler)i niyâz ederim. (Tirmizî, Deavât, 72) اَللّٰهُمَّ اِنّ۪ى أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ منْ يُحِبُّكَ، وَالْعَمَلَ الَّذ۪ى يُبَلِّغُن۪ى حُبَّكَ Lütuf buyur bize yâ Rab, derin muhabbetini, Rızık ver, […]
Continue reading »ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com Kimdir bizi men eyleyecek bâğ-ı cinandan, Mevrûs-i pederdir gireriz hâne bizimdir. (Nâbî) Kolay mı herkese Âdem mirası? Gönlünü Rabbine açana cennet… Bolsa da mü’mine nimet deryası, Dünyada haramdan kaçana cennet… Görmez olup ne sevgili ne ana; Meydanı dar edip azgın düşmana, Can fedâ ederek güzel vatana, Şehidlik şerbeti içene cennet… Nasıl yaşar; öyle […]
Continue reading »ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN Cehâlet karanlığı zulme çanak tutarken, Güçlü olan garibi vahşet ile yutarken, İnsanlar birbirini köle diye satarken, Mekke ufkundan doğdu adâletin güneşi. Dünya tarihine bak, ne dengi var ne eşi. Rebîulevvel ayı, on ikinci geceydi. Doğumu müjdeleyen her mûcize yüceydi. Aşk denilen güzellik bilinmeyen heceydi. Hak nâmına ne varsa Sen’inle hayat buldu. Yolundan yürüyenler felâketten kurtuldu. Kalp […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com 19 Mayıs 2004, İstanbul Emr-i sultâna icâbet bende-i fermâna şart!.. Bıkmadan her dem nezâket eylemek kurbâna şart!.. Pîr-i aşkın rahlesinden geçti âşık n’eylesin?!. Şüphesiz kim ilm ü irfân câhil ü nâdâna şart!.. Derd-i aşkın lezzetinden mest oluptur âşıkân; Anladım ben şimdi derman âcilen Lokmân’a şart!.. Zülf-i cânan çıkmasın gönlünden aslā bir zaman; Genc-i […]
Continue reading »