Şânlı Mazimizden Seçme Nükteler -AHMED YESEVÎ-Kuddise Sirruh

YAZAR : Abdullah Mesud HIDIR Mutasavvıf, şair Ahmed Yesevî -kuddise sirruhû-, 11. asırda Türkistan’ın Sayram kasabasında doğdu. Tahsiline Yesi’de başlayan Ahmed Yesevî, ilk tahsilini Arslan Bâb’dan aldı. Daha sonra Buhara’ya giderek devrin önde gelen âlim ve mutasavvıflarından Şeyh Yûsuf el-Hemedânî’ye intisâb etti. Ahmed Yesevî, Yesi’ye döndüğünde bir dergâh kurdu ve insanları irşâda başladı. “Âhirzamanda bizden sonra öyle sahte şeyhler zuhûr […]

Continue reading »

BAŞINA DERT AÇMA!

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Zannettiler: –Dürüst olunca işler düzgün gitmiyor, çünkü her çarşı eğilmiş, bükülmüş. –Aynen öyle, zaten virajlı ve zikzak yollarda düzgün gidilemez ki! –Üstelik herkes böyle. –Olmayan varsa da avcunu yalıyor. –Dil varmıyor ama dürüstlük, artık kötülükten beter başa dert! Farz ettiler: –Doğrulukla ticaret yürümüyor. –Yalana kim mecbur değil ki! –Mecbur ne kelime, şart o […]

Continue reading »

KAÇACAKSAN!..

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Kaçma cennetten, ömür bitti, cehennemden kaç, Kaçma Allah’tan, uyan yolcu, elâlemden kaç! Kaçma hiçbir çileden, gam günü onlar müjde, Şimdi haz verse de mahşerdeki mâtemden kaç! Hastasın, kaçma şifâdan, seni ağlatsa dahî, Tadı hoş, maksadı mikrop, adı merhemden kaç! Kaçma zahmet diye rahmet bulutundan, aslā, Sana lezzet görünen zehre keyif demden kaç! Bir esâret […]

Continue reading »

ÖZ YANDIKÇA…

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Hak sabır; hep zirvedir, zannetme zül, Bak nasıl açmış diken üstünde gül! Sır bu Seyrî, saf olur yandıkça öz; Geçse balçıktan da kirlenmez gönül… vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün

Continue reading »

İNSANLIK ŞAHSİYETE HAYRAN

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Yüce Allah; ‒İnsan, ahsen-i takvimdir, ‒Yeryüzünde benim vezirimdir, dedi. Tahtını kaybeden şeytan, dudak büktü; ‒En büyük düşmanımdır, ‒İntikam alacağım, dedi. İki kutup oluştu: Hak ve bâtıl. Derin ve bitmez bir mücadele başladı bu imtihan dünyasında hakkı temsil eden tarafla batılı temsil eden taraf arasında. Daha gözünü açar açmaz insanlar, fânî âlemde; ‒Ya aldanış, ‒Ya […]

Continue reading »

SANDILAR!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Şekli hoş gösterdi sarhoş ayna, insan sandılar! Rûhu bomboş çıktı, fark ettikçe hayvan sandılar! Böyle tipler, çöktü devrin tam değirmen çarkına, Damladan âciz hasımlar, zulmü umman sandılar! Lafta umman, serde noksan, bin yalanken hâlleri, Hepsi sübhan sanki, hâşâ, Rabbi noksan sandılar! Yuh çek ey dil; nefsi mâhir, kalbi çaylak kitleye, En rezil düşmânı dost, […]

Continue reading »

MELEKLER SANA HAYRAN

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Kendinde isen; cümle melekler sana hayrân, Kendinde değilsen; köle eyler seni şeytân!.. Kendinde isen yâr ile Seyrî, ne saâdet, Kendinde değilsen; ne yazık, çifte felâket!.. vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün

Continue reading »

MİLLET BU!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Gelen karanlığa toptan uyandı, millet bu, Hilâl ve yıldızı, derhâl kuşandı, millet bu! Alevli jetlere, dev tanka oldu göğsü siper, Uzattı rengini bayrak, boyandı, millet bu! Dışarkiler dedi vur, darbe yaptı içte gâvur, Şehid şehid dedi dur, tüm adandı, millet bu! En önde; atmadı aslā ki, bir adım geriye, Bu cennet ülke için bombalandı, […]

Continue reading »

EN GÜZEL EDEP

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Hayâtı pür kerem ve en güzel edeple muhterem, Selâm, sudan temiz hayâya es-salâtü ve’s-selâm… Huzûru O’nda sohbetin, sürûru O’nda cennetin, Selâm, Habîb-i Rabbenâ’ya es-salâtü ve’s-selâm… vezni: mefâilün / mefâilün / mefâilün / mefâilün

Continue reading »

AZDI TERÖR; SONRAYI GÖR!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Bir mühim yerde ki ülkem, içi târih dolu sır, Devri, dünyâyı yönettik buradan, altı asır! Yazmak ister nice düşman, bize illâ ki vedâ, Anla; küfrün, niye hâlâ gözü İstanbul’da? Kıt’alar gitti uyan, gitmesin en son vatanın, Sımsıcak yüzlü, soğuk hırsıza kaptırma sakın! Pusu hâin, terörün kastı derin, gelme dize, Lâfta dost, on yedi devletle […]

Continue reading »
1 7 8 9 10 11 17