YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
Zahit GENÇ genczahit@gmail.com Nasıl düştük bilmem, biz bu gaflete? Affına muhtacız, affet Allâh’ım! Yalvarıp yakarsak, girsek halvete, Affına muhtacız, affet Allâh’ım! Sahibiz çok şükür, en güzel dîne, Seherler bir nimet, bilen mü’mine, Kapılmış gideriz, günah seline; Affına muhtacız, affet Allâh’ım! Sevdiğin kul olmak, olsa nasibim, Arınsa günahtan, zikrinle kalbim, Sevindir affınla, ey yüce Rabbim! Affına muhtacız, affet Allâh’ım! Şu […]
Continue reading »SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Bîçâre gönül, derdine derman mı ararsın? Sevdâlı başın katline, ferman mı ararsın? Bilmem ki neden yollara düştün yine câhil, Yollarda acep kendine irfan mı ararsın? Âşıklığın unvânını aldınsa ne devlet! Gāfil yanılıp kendine unvan mı ararsın? Çok gözyaşı döktün, yetişir ağlama artık! Yangınları söndürmeye tûfan mı ararsın? Şaşkın Seferî bunca heves bunca telâş ne! […]
Continue reading »Servet YÜKSEL servety@t-online.de Ey aşkı kuşanmış îman erleri, Güzel Muhammed’in şanlı ordusu… Cenklerin en yiğit, yaman erleri; Güzel Muhammed’in şanlı ordusu… İşte Peygamber’in nurlu ordusu… Anadolu illerinden doğuyor, Ankā gibi küllerinden doğuyor, Hak bağının güllerinden doğuyor; Güzel Muhammed’in şanlı ordusu… İşte Peygamber’in nurlu ordusu… Oğuzhan’ın kutlu nesil boyları, Kan aynı kan, asâleti, soyları, Şehâdet ki düğünleri, toyları; Güzel Muhammed’in şanlı […]
Continue reading »Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Yâ Rab; canda, hilkat nûrun; Nefes verdin, halk eyledin!.. Âlemlere sığmaz «Var»ın; Şu gönlümü, mülk eyledin!.. Câna saldın, has mayayı; Ömre çaldın ar, hayâyı!.. «Gönül» denen bir deryâyı; Bir mânâya, gark eyledin!.. Sen a «Semî», duy sesimi; Sen’sin veren, nefesimi!.. Sen a «Basîr», gör nefsimi; Yedi ayrı renk eyledin!.. Her duâma; eman verdin, Arz’ı, Arş’ı mekân […]
Continue reading »EDÎBÎ (Recep YILDIZ) nazbelli@yahoo.com Sırılsıklam uyandım, Ipıslak bir bedenle. Ya hâlâ uykudaydım, Ya uykum kaçtı benle. Hayal-gerçek karıştı, Karanlık bir ufukta. Zifir rengiydi her şey, Siyah bir yolculukta. Düşünmek şöyle dursun, Delirmek vaktidir bu! Savaştım yastığımla, Dön artık kahpe uyku! Gerilmiş ok gibiydim, Zaman bir yay, sinirden. Ve yıllar geldi geçti, Hayâletlerle birden. Küçüktüm, saf ve mâsum, Günahsızdım, ne […]
Continue reading »NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Rabbim her kuluna bir ömür yazmış, Her nefes alışta geçiyor zaman. Nefsine uyanlar azdıkça azmış, Oysa her göçenle, göçüyor zaman. Levh u kalem ile yazılmış kader, Ne sevinç dâimî, ne sonsuz keder, Aklı kullanmayan olur derbeder; Her ânı su gibi içiyor zaman. Türlü imtihanla sınanır Âdem, Ya nâra ya nûra yol alır kadem, Ya tenzîl-i rütbe […]
Continue reading »Müverrih Râşid دولت دنيا ايله عاقل اولور مى شادكام آدمه ويرمز فرح گنجينه بولسه خوابده Devlet-i dünyâ ile, âkil, olur mu şâd-kâm?!. Âdem’e vermez ferah, gencîne bulsa hâbda… gencîne: Hazine. hâb: Uyku. şâd-kâm olmak: Sevinmek. vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Continue reading »M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com Denizli’nin medâr-ı iftihârıydı Musa, Eğilmeyen başlarda taçtı Merkez Efendi. Şöhreti âfet gördü, itti elin tersiyle, Şeytandan kaçar gibi kaçtı Merkez Efendi. Pâyitahtın merkezi bir mektebe dönüştü, Rahmet pırıltıları saçtı Merkez Efendi. Küfrün kalelerini kuşattı dört bir yandan, Îman coğrafyasına açtı Merkez Efendi. Mumdan gemiye binip açıldı enginlere, Ateş denizlerinden geçti Merkez Efendi. Yolların kavşağında tereddüt […]
Continue reading »M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Yâr’a yazdıklarını neyle süzdü Mevlânâ. «Ne olursan ol da gel!» güzel sözdü Mevlânâ. «Göründüğün gibi ol ya da olduğun gibi» İçi ile dışı bir, tende özdü Mevlânâ. «Hatayı örten gece», öfkeye düşman ölü, Olmak için çabaydı; fikir, feyzdi Mevlânâ. Dil gönül perdesidir, hidâyete giden yol, Bu yol yolcularına, şaşmaz izdi Mevlânâ. Tevâzûda toprağı, misal edinenlere, […]
Continue reading »Kemal AKGÜL kemalakgul1903@gmail.com Ey insanlar! Kulak verin sözüme, Dünyada yaşayan mutlaka ölür. Kader gözlüğünü taktım gözüme, Gördüm ki ne varsa olacak olur. Doğarak dünyaya dökülür insan, Dünya değirmeni öğütür onu, Ne kadar bağlansa kalamaz inan; Kabir kapısından geçmektir sonu. Hani ecdâdımız, hani babalar, Hepsini götürmüş ölüm ırmağı, Engel tanımıyor, boşa çabalar; Acıya çevirir tatlı damağı. Hani taştan saray yapan […]
Continue reading »