AFFINA MUHTACIZ, AFFET ALLÂH’IM!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Zahit GENÇ genczahit@gmail.com

Nasıl düştük bilmem, biz bu gaflete?
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!
Yalvarıp yakarsak, girsek halvete,
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Sahibiz çok şükür, en güzel dîne,
Seherler bir nimet, bilen mü’mine,
Kapılmış gideriz, günah seline;
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Sevdiğin kul olmak, olsa nasibim,
Arınsa günahtan, zikrinle kalbim,
Sevindir affınla, ey yüce Rabbim!
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Şu zâlim nefsimi korkutsa ölüm,
Gönlüme dokunsa bakıp-gördüğüm,
Affet ki bizleri, şâd olsun gönlüm!
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Dolmasın gönlüme boş mâl-i hulyâ,
Yazık ki, aldattı bizi bu dünya,
Kalmasın içimde en küçük riyâ;
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Îmanlı ölmekse kulun emeli,
Aczini bilmeli, nefsi yermeli,
Gönüller her dâim; «Allah!» demeli;
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Ezanlar rûhumu besleyen sestir,
Ümitler gönlümde sönmeyen histir,
Bizleri yanıltan anlık hevestir;
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Rahmân’sın, Rahîm’sin; affı sevensin,
Sen’den başka mü’min kime güvensin,
Affet ki kulların; gülsün, sevinsin!
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!

Affınla sevindir ne olur bizi!
Kalmasın kalbimde bir günah izi!
Islah eyle Rabbim, kör nefsimizi!
Affına muhtacız, affet Allâh’ım!