MESNEVÎ-İ MÂNEVÎ
TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Bir kitâb-ı pür şifâ; Mesnevî-i Mânevî… Câna, rûha bin safâ; Mesnevî-i Mânevî… Ney mi inleyen o ses? Bir sabâ mı her nefes? Aşka çevrilen heves, Mesnevî-i Mânevî… Bir lisan ki kalbe der: «Kalma böyle derbeder!» Meşki, aşka kalbeder, Mesnevî-i Mânevî… Son gecem sabâh olur, akla intibâh olur, Gönle inşirâh olur Mesnevî-i Mânevî… Ârifâne coşkudur, âşıkāne korkudur, […]
Continue reading »