AŞKIN KİTABI AÇIK
Hadi ÖNAL
Tek bedende iki can; biri ten, diğeri nur.
Biri kendi derdinde diğeri aşkı bulur.
Aşk bu ferman dinler mi? Tene der: «Uslu otur!
Kötü senle, kir sende»; ten bu hâle kudurur.
Ararken çıkış yolu, şeytanla ortak olur.
Bend etmek için aklı, bin işveyle yoğrulur.
Nefse kör diyorlar ya, beni kuşatınca sur,
Çeker aşk kılıcını, çizgiye meydan okur.
Çırpınır kafeste ten, ben bende olurken kor.
Sarmaşır aşk akılla, gelir tahta kurulur.
Güç güzelle gülümser, ten pes eder yorulur.
Billûrlaşan gönülde âşık aşkını solur.
Silinir gözde açı, kareler sevgi dokur,
Şekil terk eder camı, sevda çiçeğe domur.
Gözün şahidi gönül, söz kalemde sır olur,
Aşkın kitabı açık; göz okur gönül okur.
Gönül okur, göz okur.