Kategori: ŞİİR

Hakkı ŞENER İbret ile seyret yalan dünyayı, Nice bahar, nice bağ hazan gördü… Hâl ehli olanlar çözer mânâyı, Kalemi elinde çok yazan gördü… Konuk etti Âdem ile Havva’yı, Yavruları çözemedi dâvâyı, Ateşe verdiler yurdu-yuvayı, Bu dünya Âdem’i perişan gördü… Nedendir çekemez kardaş kardaşı, Yûsuf’a tuzaktı kuyunun başı, Çağladı Yâkub’un gözünün yaşı, Hasret yarasını tüm Ken‘an gördü… Nuh nebî söyledi inanmadılar, […]

Hadi ÖNAL Gölgelerde yüzdük; ürkek, bîçare, Üşüttük sonunda düşlerimizi. Oysa uzansaydık; ha gayretlere, Süslerdik güneşle dişlerimizi. Çember çevirmiştik hani bir zaman, Heybemiz gökyüzü, yükümüz undu. Bir tahtamız vardı: Hem ud hem keman. Çocuk kalbimizde her şey oyundu. Gençken kanatlıydık dur-durak bilmez. «Aha» dedik! «Daha» dedik! «Ha» dedik! Sanmıştık ki kahramanlar yenilmez. Zamanı saratla hoyrat eledik. Başta duman duman kavak yelleri, […]

Harun ÖĞMÜŞ Gaşyolduk eski şi’rin âhengiyle, Çektik uğrunda bir ömür bunca çile, Yahyâ’dan devraldığımız meş’aleyi, Teslîm ederiz bir gün emin bir nesle…

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) Güneş batar, ay söner ama aşk doğar közde, Mazrufta esas kıymet, aşk tek kıymettir özde. Aşk damlası düşünce gönlün ince teline, Döndürür ırmakları Hakk’ın coşkun seline… Aşk bir cemre misali can evine inince, Yeşerir yedi iklim fırtınalar dinince. Aşk yüreğe girince Bağdat yolu sorulmaz, En uzak diyarlara yolculuk külfet olmaz. Mîrac lezzetindedir aşkı tadan yürekler, Dağlar, çöller […]

CELİL (Halil GÖKKAYA) Gel kardeşim, kulak verip Kur’ân’a, Namusun, kimliğin bil şahsiyeti… Hem ebed, hem ezel güç verir sana, Yıkılmaz bir kale kıl, şahsiyeti… Dört yanı kaplamış hep yalan-dolan, Bir nesil edilmez böylesi talan! Her iki cihanda mûteber olan, Şuurlu müslüman kul şahsiyeti… Kendine gel artık; kardeşim uyan! Uzak mesafeler aşılmaz yayan… Azığın dünyalık, kılavuz şeytan, Bu mudur tutulan yol […]

Bestami YAZGAN Asırlık bir virde durmuş, Güvercin göğsü kubbeler. Can sırrına mühür vurmuş, Ağzı kilitli türbeler. Misafiri hastır ama Vârisleri taşa benzer, Taşın bağrındaki yara Gözden düşen yaşa benzer. Göğe uçurmuş huzuru Uçurumda ipsiz şehir, Zamanın öksüz dizinde Ağlıyor sahipsiz şehir. Mimarını beklemekte Boynu bükük şadırvanlar, Ancak bu şâheser hüznü Bir Sinan, bir Fatih anlar. Nakşettirmiş bu gerçeği Mermerlere tarih […]

Ahmet ARSLAN Şeytanın emrindeki câhil, bilgisiz baştır, Davul gibi gümbürder; sesi çok, içi boştur… Ahreti, başkasının dünyası için satar, İnsanların câhili; helâle, haram katar… Kafasındaki doğru, her doğrudan baskındır, Konuşurken bakarsın âlimden de üstündür!.. Böylesi insanları, dinleyen olur pişman, Bu dünyada câhiller, kendine bile düşman… Câhilin mekânında âlim bilgisizleşir, O toplum da; âlime her gün ilgisizleşir… Zehirli dili ile gönülleri […]

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) -Medîne’den Esen Bâd-ı Sabâ ve Asr-ı Saâdet’in ilhamıyla- Ey Rasûl, eyle kabul, Bâb-ı Selâm’dan içeri, Haşre dek eyleme giryan, tut elimden ne olur! Eli boş, boynu bükük gönlümü döndürme geri, Rûhumun hâli perîşan, tut elimden ne olur! Ta ezelden ebedî aşkına pervâne bu can, Gölgesiz nûruna meftun, deli-dîvâne bu can, Yâ Nebî, Ravza’na yol bulmasa vîrâne […]

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) -Ali ŞAHİN Ağabey’e- Haremeyn’e varma hayâlini Kuruyorduk ağlaya ağlaya… Görecek miyiz o güzel günü?.. Soruyorduk ağlaya ağlaya… Çiçek açtı, hasretimiz Gül’e, Gidecek Hicâz’a bu kāfile Bu sefer sürur ve şükür ile Yola vurduk ağlaya ağlaya… Görününce kubbe yeşil yeşil… O minâreler de ışıl ışıl… Gözümüz nasıl kurusun nasıl!.. Gül’e erdik ağlaya ağlaya… Eşiğinde titredi gönlümüz, Ona […]

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Târih boyu baş tâcı hüner «ille edep»ti, Neslim, o büyük devleti bilmem niye tepti? Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün