EHL-İ BEYT ve AİLE

M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com İnsan doğduğunda âciz. Muhtaç. Zayıf. Dertlerini anlatamayacak kadar çaresiz. Sadece ağlayabiliyor. Karnı acıkınca ağlıyor. Uykusu gelince ağlıyor. Oynamak isteyince ağlıyor. İlgi bekleyince ağlıyor. Epey müddet, ağlamaktan başka hiçbir mahareti, gücü ve dili yok. Tek imdâdı, anneciği. Sonra babacığı. Yani bir aile ocağı. Bir şefkat kucağı. Bu gerçeği anlatabilen en tesirli lisan da, yetimlerin hıçkırıkları ve […]
Continue reading »