MEVLÂNÂ’NIN GAZELİNİ TÜRKÇE SÖYLEYİŞ -2- BU GECE…
Harun ÖĞMÜŞ harunogmus@gmail.com
Osmanlıca hâlini okumak için tıklayınız…
Beni tenhâya çekip; «Kal!» dedi cânan bu gece…
Dedim; ancak görünüp kıl bana ihsan bu gece…
Bir nişan ver bana ey yâr, bırak mâzereti,
Düşeyim ardına yüz üstü perîşan bu gece…
Gün cemâlinle münevver, gece zülfünle siyah,
Düşsün ay -çehreni göster de- semâdan bu gece…
Sen geyik avcısı, ben avladığın bir âhû,
Gitmem ammâ, acıyıp bendimi açsan bu gece…
Mısr’a beyhûde sefer etme, dönüp gönlüne bak!
Arasan orda konuk, Yûsuf-i devran bu gece…
Sendedir nağme de hânende de mutrib de inan,
Söyledin bak, nice hikmet dolu destan bu gece…
____________________________
* Be-keşîd yâr gûşem ki tü imşeb ân-ı mâyî,
Sanemâ belî ve lîkin tü nişan be-dih kücâyî.
matla‘lı gazel. (III, 324)
vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)