«HİÇ»MİŞİM MEĞER
ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com
Aklımın erdiği günden bu yana,
Yıllarca düşündüm, yordum kendimi.
Sığamadım zamana ve mekâna,
Her şeyde arayıp durdum kendimi.
«Neyim, kimim…» asla bilemedim ben,
Soruma bir cevap bulamadım ben,
Doğduğum bu yerde kalamadım ben,
Uzayan yollara vurdum kendimi.
Haftalarca gezdim hep şaşkın şaşkın,
Gafletten uyandım bir gün ansızın,
Kendimden geçerek ilâhî aşkın,
Ateşiyle tutuşturdum kendimi.
Düştüğüm bu yerden doğrulmak için,
Gururdan, kibirden sıyrılmak için,
Kabaran benlikten kurtulmak için,
Nefis pazarında yerdim kendimi.
Kul olan, dosdoğru yolda gidermiş,
Başa gelenlere; «Yâ sabır!» dermiş,
Tüm mahlûkat Hakk’ı tesbih edermiş,
İbâdete, zikre verdim kendimi.
İnsanoğlu, küçük bir kâinatmış,
Hayat, ona verilen bir fırsatmış,
Ölüm ânı, sevgiliyle vuslatmış,
Bir saat misali kurdum kendimi.
Nihayete erdi bu uzun sefer,
Hakikat ortada, bozuldu ezber,
Sonunda anladım «hiç»mişim meğer
Ne ayna ne suda gördüm kendimi…