HÜZÜN GÜZELİ
YAZAR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com
Tüm renklerden sır saklamış kışına,
Yeşil bahar, sarı güzün güzeli…
Davet gelmiş dört mevsimin dışına,
Yazın yola çıkmış hüzün güzeli…
Bilmem ne hikmetler, gizler içinde,
Kaç yetim yüreği sızlar içinde,
Parmak izi dâhil izler içinde,
Habîb’in izidir izin güzeli…
Yoksa sözde yalan, bir işte hile,
Rahmete vesile çekilen çile,
Sabırla sonunda varır menzile,
İnişin, yokuşun, düzün güzeli…
Kâinat zikirde; «Hû!.. Hû!..» der imiş,
Îmân eden dünya-ahret hür imiş…
Münkirler hem sağır hem de kör imiş,
Hakk’ı gören gözdür gözün güzeli…
Şu toprağın altı üstü boş değil,
Bir güzele çirkin bakmak hoş değil…
Sîmâda güzellik kirpik, kaş değil,
«Min eseri’s-sücûd» yüzün güzeli…
Gökyüzü bir kubbe, yeryüzü mâbet,
Yalnız Hak’tan yardım, Hakk’a ibâdet,
Besmeleyle kelime-i şahâdet,
Kelime-i tevhid sözün güzeli…