Sevgi Kasîdesi
ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
Âdem evlâdında vardır evvelâ can sevgisi,
Sonra cânından da evlâ oldu cânan sevgisi…
Tüm muhabbetler Hudâ nâmıyla kıymet bulmalı;
Her şeyin üstünde bir aşk oldu Rahman sevgisi…
Gönle borç; Allâh’ı sevmek, sonra Hakk’ın sevdiği;
Nur Muhammed Mustafâ mâşûk-ı Yezdan sevgisi…
Yoksa Rahmânî muhabbet, orda yoktur gerçek aşk;
Orda şehvet, iptilâ var, orda şeytan sevgisi!..
İbretâmiz bir misaldir, kurda âşık bir kuzu…
Bir garâbet intihardır, câna, düşman sevgisi…
Cümle mahlûkāta şefkat, cennetin miftâhıdır,
Bir necâsettir, bu hikmet yoksa; hayvan sevgisi…
Sevgi fetvâ vermiyor, yanlış giden sevdâlara,
Sanma mâsûmânedir kaplanda ceylân sevgisi!..
Sevgi bir ulvî binâ olsun, sadâkattir sütun,
Olmasın depremde gönlün, yerle yeksan, sevgisi…
En sefil bir iptilâdır, en rezil bir ihtiras,
Katleder vicdânı kökten yağlı cüzdan sevgisi…
Nesle şefkat lâzım ammâ, olmasın bed terbiye,
Annenin, evlâda hançerdir, şımartan sevgisi!..
En çok insancıl gürûh insâna kan kusturdu bak,
Hakk’a rağmen, sırf yamyamlıktır insan sevgisi!..
Hak’tadır insân için izzet ve gerçek emniyet,
Âhiret yurdunda zillet, şâh u sultan sevgisi…
Bel büken mes’ûliyetten, kor ateşten gömleği,
Giydirir nâdâna bin gayretle, kaftan sevgisi…
Saptıran şeytandan iğvâdır, hakîkî aşk değil,
Râfızî’nin Murtazâ, Mervân’ın Osman sevgisi…
Arkadaş; mahşerde kardaş, hayra yoldaş olmalı;
Nâra dûçâr etmesin işrette yâran sevgisi…
Köhne, çirkin bir kadındır; bundan olmaz sevgili,
Tarladır ukbâya dünyâ, sâde harman sevgisi…
Mü’minin zindânı, dünyâ; ehl-i küfrün cenneti,
Bir deniz zannettirir sahrâyı, katran sevgisi…
Aşk-ı memnû, gayr-ı meşrûdur; siler Hak âşığı,
Yûsuf’un kalbinde vuslat oldu zindan sevgisi…
Bir an olsun çıksa ondan, çırpınır dönmek için,
İbret olsun cân için mâhînin umman sevgisi!..
En büyük kıymetlerin titrer ya insân üstüne,
İstiyor, sâlih amel fânûsu, îman sevgisi…
Çölde Mecnun, dağda Ferhad işliyor sevdâsını,
İnsanın zâhir olur her yaptığından sevgisi!..
Hak muhabbettir, yıkık bir nesli ashâb eyleyen,
Evs’i ensâr eyleyen, îsârı, ihvan sevgisi…
Hep öpüp koklar ve ardından koyarsın üst rafa,
Hiç tilâvet etmiyorsan nerde Kur’an sevgisi?..
Dikkat et, şöhretle harmanlanmasın, aldatmasın,
Hak için olmazsa; hüsran, ilm ü irfan sevgisi…
Âh hep bir menfaat beklersin ey kul, sevgiden,
Nerdedir maldan ferâgat, nerde kurban sevgisi?..
Kaç mukarreb kul kalır seyreyle takvâ isteyen,
Olmasın ecrinde cennet, hûri-gılman sevgisi?..
Orda sâdıklarla vuslat var, cemâlullaah var,
Bâğ-ı cennet arzumuz zannetme bostan sevgisi!..
Kulluğun Mevlâ’ya, Tâlî, n’eylesen eksik fakat;
Olmasın gönlünde Hakk’ın, zerre noksan, sevgisi…
3 Kasım 2007 Toygar Hamza
25 Mayıs 2015 Samandıra
vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün