ARAP ŞİİRİNDEN TERCÜMELERLE CÂHİLİYYE HAYATINDAN KESİTLER -10-

Harun ÖĞMÜŞ

Araplar içinde tarafları birbirine tutuşturup savaştırarak kendisi sıvışan kişiler de vardı. Ferrâr es-Sülemî şöyle diyor:

وَكَـــــتِــــيــــبَـــــةٍ لَبَّــــسْـــــتُهَــــا بِكَـتِـيـبَـةٍ
فَتَـرَكْتُـهُمْ تَقِصُ الرِّمَاحُ ظُهُورَهُمْ
مَـا كَــانَ يَـنْـفَـعُـنِـى مَـقَـالُ نِـسَـائِهِـمْ
حَتَّى إِذَا الْتَبَسَتْ نَفَفْضْتُ لَهَا يَدِى
مِــنْ بَــيْــنِ مُــنْــفَــعِــرٍ وَآخَـرَ مُـــسْــنَـــدِ
وَقُـــتِـــلْتُ دُونَ رِجَــالِــهَــا لَا تَــبْــعَـــدِ

Bir kin ve gayız nârı salıp içlerine,
Kattım nice birlikleri ben birbirine.

Baktım; kiminin sırtına mızrak batıyor,
Toz-toprağa batmış kimi, düşmüş yatıyor…

Onlar tutuşup böyle vuruşmakta iken,
Ben sıyrılıverdim o büyük arbededen.

Erkekleri uğrunda ölürsem ben eğer,
Hâtunları boştur bana âh eyleseler.
_____________________
Bkz. Harun ÖĞMÜŞ, Câhiliyye Döneminde Araplar -Câhiliyye Şiirine Göre İslâm Öncesi Arap Toplumu ve Kur’ân’ın Getirdiği Değişim- İstanbul, İz Yayıncılık, 2013, s. 84.

vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûl