ÖYLE DİYORLAR
ŞAİR : Hakkı ŞENER hakki_0111@hotmail.com
Ne edeyim ben de şaştım bu işe,
Ekranda görünen; «Hocayım…» diyor…
Aklım fikrim ermez oldu gidişe,
Kılığa bürünen; «Hocayım…» diyor…
Herkes fetvâsını kendi veriyor,
İlmini herkesten önde görüyor,
Edâsına baksan, suda yürüyor,
Yerlerde sürünen; «Hocayım…» diyor…
En kolay sermâye geçmişe sövmek,
Doğru söyleyeni diliyle dövmek,
Kendinden başkasın, boşadır sevmek,
Şöyle bir gerinen; «Hocayım…» diyor…
Kendisi yazıyor, kendi okuyor,
Kürsülerde bülbül gibi şakıyor,
Zihinleri hâlden hâle sokuyor,
Sarığı sarınan; «Hocayım…» diyor…
Her birinin ayrı bir yol önünde,
Bir kavga başladı kurban gönünde,
Kuzu edâsıyla çakal ininde,
Yıllarca barınan; «Hocayım…» diyor…
Her kafadan gelir ayrı bir yorum,
Bunca yıl okudum ne idi zorum,
Meçhule karıştı en kolay sorum,
Bakmaya erinen; «Hocayım…» diyor…
Kimisinin çirkeflikte eşi yok,
Âhiret nâmına hiç telâşı yok,
Mevlâ’sına secde eden başı yok,
İsyanda direnen; «Hocayım…» diyor…
Aklı ermez ihlâs ile kulluğa,
Horoz olsa bekçi olmaz folluğa,
Bir top çalı ile bizim küllüğe,
Her sabah kürünen; «Hocayım…» diyor…
Kul Hakkı der, ağam bakma kusura,
İnsanlara bir hâl oldu bu sıra,
Gerçek hocalara gelmiyor sıra,
Şöhretten yerinen; «Hocayım…» diyor…