VUSLATA GİDEN YOLDA…
ŞAİR : İhsan KARİP ihsankarip@hotmail.com
Muhabbetle bâğ-ı aşka girenler,
Gülün yamacına konar hû çeker…
Zâr içinde nâr-ı aşkı derenler,
İki gözü iki pınar hû çeker…
Bulan âşık ezel-ebed dostunu,
İcrâ etmek için kulluk kastını,
Aşkın dergâhına serer postunu,
İçin için yanar, yanar hû çeker…
Kapılan gönüller aşk kemendine,
Sığar mı sanırsın kendi bendine?!.
Sadâkat gösterip ezel andına,
Pervâne misali döner hû çeker…
Taliptir yüreği rahmet nûruna,
Bilmek ister hakikatin sırrı ne?
Tefekkür bahrinin derinlerine,
Dalar ağır ağır, iner hû çeker…
Seherde melekler olur mihmânı,
Mekânı unutur, siler zamânı,
Zikreyler şevk ile yüce Rahmân’ı,
Doksan dokuz ismi anar hû çeker…
Gönül kapısını mâşûka açar,
Seyreyler hikmeti, kendinden geçer,
Muhabbet şarabın içtikçe içer,
Yüreğini aşka banar hû çeker…
Rızâya ermektir bir tek gümânı,
Takınır en güzel tavrı, feymânı,
Kuşatır rûhunu rahmet ummânı,
Nûr-i beyzâ ile yunar hû çeker…