DÂVÂN GİBİ DERDİN DE BÜYÜK YÂ RASÛLÂLLAH!..

ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com

Sen’siz beşer zulümle yandı yâ Rasûlâllah!..
Teşrifinle huzûra kandı yâ Rasûlâllah!..

Öksüzlük ve yetimlik çilesini çektikçe,
Dertler körpe omzuna bindi yâ Rasûlâllah!..

Evlât acısı çöken en mâtemli gününde,
Hâşâ soyuna; «Ebter!» dendi yâ Rasûlâllah!..

Müşrikler fütursuzca dâvâna saldırırken,
Dînin nûru sönecek sandı yâ Rasûlâllah!..

Tâif’te gül tenine atılan sert taşlardan,
Acılar kalbimize indi yâ Rasûlâllah!..

Uhud’da yanağının duyduğu ıstıraptan,
Gözümüzden damlayan kandı yâ Rasûlâllah!..

Bilmediğimiz öyle şeyler biliyordun ki,
Rahmetin gazabını yendi yâ Rasûlâllâh!..

Ashâbın gece-gündüz etrafında dönerken,
Canlar uğruna fedâ candı yâ Rasûlâllah!..

Hakk’a vuslat ânını yoktur tarife imkân,
Sana düğün, bize zor gündü yâ Rasûlâllah!..

Sen’i canından öte seven Fâruk Ömerler,
Firâkından şaşırıp dondu yâ Rasûlâllah!..

«Kıt’alar dolaşıyor» Ebû Leheb’in kini,
Çatlar Amerika’sı, Hind’i yâ Rasûlâllah!..

Hâtırana hücumu gören hisli ümmetin,
Öfkesinden deliye döndü yâ Rasûlâllah!..

Kör müdür bahtsız batı! Hakk’ın son plânına,
Kutlu elinle imzâ kondu yâ Rasûlâllah!..

Ümmetine şan-şeref, Nebî’ye kalkan olmak,
Varoğlu’na en ulvî ündü yâ Rasûlâllah!..

10 Ekim 2012, Vezirköprü