GAZEL
Harun ÖĞMÜŞ ogmusharun@yahoo.com
Ne hoştu âh o demler ki başka demler idi…
Her an kucakladığım başka bir semen-ber idi…
Sunardı kâseyi dâim güzîde sâkîler,
Kadehler ortada durmaksızın müdevver idi…
Hazâna böyle mübeddel değildi mevsimler,
Ne semti mesken edinsem cihanda meşcer idi…
Bu denli ahde vefâsız değildi cânânım,
Anardı ismimi bezminde, «bir kulum» der idi…
Cihan gözümde karanlık değildi böyle benim,
Ne semte atf-ı nazar eylesem münevver idi…
Cinan mı, yoksa ezel bezmi miydi ey Hârûn!
Aceb o çağda mekânım benim nasıl yer idi?
Vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa’lün)