«HAY»DAN GELİP «HÛ»YA GİDERİM!

Osman TAŞ osmantas909@gmail.com   «Hay»dan gelip «Hû»ya giden garibim, Sevda çöllerinde izim var benim! Yalınayak yaya giden garibim, Dikenler yüzünden sızım var benim… Ne baharlar gördüm; çiçeksiz, gülsüz, Arz-ı hâller yazdım; isimsiz, pulsuz, Çok muhabbet ettim; dudaksız, dilsiz; Her seher cânana nazım var benim… Aşkı ile yana yana kor oldum, Sevgiliye Sıddîk gibi yâr oldum, Damla idim, deryâsında sır oldum; […]

Continue reading »

BİR NÛRA GARK OLDU DEVRÂNIM BENİM!..

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Tövbe-i nasuhla döndüm kapına; Aşkınla can buldu iz‘ânım benim!.. İdrâkim yeter mi eşsiz yapına? Nefsimde kuruldu mîzânım benim!.. Seyrine «aşk» dedim ateşin, buzun; Maksûdu Sen oldun derin sonsuzun!.. Nûruna kapıldım Levh-i Mahfûz’un; Özümde kalmadı dermânım benim!.. Yâ Rab, kudretinle yanar çerâğım; Vecd ile deryâya döner kaynağım!.. Her mevsim dökülür ömür yaprağım; Adınla titreşir vicdânım benim!.. […]

Continue reading »

«İşte Mü’min Böyle Olur!»

YAZAR : İrfan ÖZTÜRK AHDE VEFÂ Hazret-i Ömer’in hilâfeti zamanıydı. Halîfenin huzûruna birkaç kişi arz-ı hâl etmek için girdiler. İki delikanlı, bir başka genci kollarından derdest etmiş, aralarında tutuyorlardı. Belli ki, ondan şikâyetçiydiler. Halîfe mâruzatlarını sordu. Önce iki delikanlı derdini anlattı: “–Biz, iki kardeşiz. Bu getirdiğimiz kişi; babamızı, katletti. Babamız, kavmi ve kabîlesi arasında sevilen ve sayılan temiz ahlâklı bir […]

Continue reading »

GAZEL

Harun ÖĞMÜŞ ogmusharun@yahoo.com Ne hoştu âh o demler ki başka demler idi… Her an kucakladığım başka bir semen-ber idi… Sunardı kâseyi dâim güzîde sâkîler, Kadehler ortada durmaksızın müdevver idi… Hazâna böyle mübeddel değildi mevsimler, Ne semti mesken edinsem cihanda meşcer idi… Bu denli ahde vefâsız değildi cânânım, Anardı ismimi bezminde, «bir kulum» der idi… Cihan gözümde karanlık değildi böyle benim, […]

Continue reading »