ÇARESİZ KULUM

SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com   Ümidim sarsılıp enkaza döndü! İlâç tesir etmez! Çaresiz kulum!.. Felek yaktı beni! Ocağım söndü! İlâç tesir etmez! Çaresiz kulum!.. Mutluluk, gönlümle yakınlaşmamış, Kollarım, dostlarla kucaklaşmamış, Hayallerim vardı; gerçekleşmemiş; İlâç tesir etmez! Çaresiz kulum!.. Gözlüyorum her dem artık «nehâr»ı, Özleyip duruyor gönlüm baharı, Çekip atamadım bağrımdan hârı; İlâç tesir etmez! Çaresiz kulum!.. Kim gösterir ömür […]

Continue reading »

HÜZÜNKÂR

SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com   Her gece dalamam pembe rüyaya, Kalbimde hüzün var, gözlerimde yaş. Dayanamaz oldum çirkef dünyaya, Kalbimde hüzün var, gözlerimde yaş. Yüreğim, yağmura hasret bir toprak, Umudum, hazanda kurumuş yaprak, Anladım mutluluk benden çok ırak; Kalbimde hüzün var, gözlerimde yaş. Baharım güz olur, yazım karakış, Hayatın çilesi yüzümde nakış, Tüketiyor beni Tanrım bu akış; Kalbimde hüzün […]

Continue reading »

YÛNUS YÛNUS!..

SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com   Varım-yoğum, içim-dışım, Gönlüm ağlar Yûnus Yûnus!.. Geçmez olur yazım-kışım, Kanım çağlar Yûnus Yûnus!.. Artık uyku bilmez gözüm, Dışa değil içe sözüm, Hep yanıktır bağrım, özüm; Hasret dağlar Yûnus Yûnus!.. Hayat sâfi verâ mıdır? Hasret kalpte bora mıdır? Sahi hicran yara mıdır? Kabuk bağlar Yûnus Yûnus!.. Kalbi yanık kaldı dağlar, Gözyaşını saldı dağlar, Hakikati bildi […]

Continue reading »

GÖÇÜYORUM!..

SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com   Sabah, akşam zikrederim, Ziyâ yağıyor ufuktan!.. Uyandım mı fikrederim, Zinde kalkarım yataktan!.. Çoktan buldum doğru yolu, Sînem muhabbetle dolu, Ben Rahmân’ın garip kulu; Hiç hazzetmem ben nifaktan!.. Dünya cîfedir gözümde, İkrar ettim her sözümde, Hâinlik yoktur özümde; Hüznü damıttım başaktan!.. Yokluk vurdu yerinmedim, Varlık geldi övünmedim, Felek güldü sevinmedim; Ölüyorum ben firaktan!.. Hasta oldum […]

Continue reading »

AYRILIK DERDİ

SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com Diyâr-ı gurbette, vakt-i seherde, Ayrılık derdiyle yanarım gönül! Rûhum çiçek açmaz oldu baharda, Ayrılık derdiyle yanarım gönül! Melâmet içinde yüzüyor sînem! Arttıkça dertleri kızıyor sînem! Acılarla doldu, sızıyor sînem! Ayrılık derdiyle yanarım gönül! Ey Sükûtî! Niçin feryat edersin? Gece-gündüz demez hayret edersin, Vuslat için dâim gayret edersin; Ayrılık derdiyle yanarım gönül!

Continue reading »