HER TELDEN…

Lâtif YILDIZ   Hasretin çektiğin sözden Hak pınardan, çaydan bahset!.. Örme belik – ceylân gözden Ok kirpikten – yaydan bahset!.. Sıhhat ile salâh – felâh Ne âh ü zâr, ne âh ü vâh Derdiyle geç gelen sabah Gece gözü «ay»dan bahset!.. Âşık isem bu can tende Durdukça âşığım ben de Gülde, kelebekte, «sen»de «Hayy birliği» Hayy’dan bahset!.. Zâhir – bâtın, […]

Continue reading »

MESNEVÎ -11-

Z. Özlem ABAY o.abay@hotmail.com NEFİS PERDELERİNİ YIRTMAK Ney yârinden ayrı kalmış olanın mahremidir. / Onun perdeleri bizim perdelerimizi yırtmıştır. Neyin sesi dinleyene zevk verir. Yalnız kalmış, gurbetteki insanın hicrânına ortak olur. İnsân-ı kâmil de kesret âleminde kendine âşık ve dostlar arar ki, neyin dinleyene verdiği ferahlık gibi bu kâmil dostlar da ona ferahlık verir. İnsan yalnızlaştıkça kendine benzeyen dost ve […]

Continue reading »

MESNEVÎ -4-

Z. Özlem ABAY o.abay@hotmail.com ASIL VATANA ÖZLEM Her kim aslından / vatanından uzak kalmıştır, o orada geçirdiği vuslat zamanını özler. «Ney»in vatanı kamışlık, insanın aslî vatanı «âlem-i ervah»tır demiştik. İnsan da tabiatı îcâbı doğup büyüdüğü, yaşadığı yeri özler. Çünkü kişi vatanı ile bir ünsiyet kurmuştur. Vatan muhabbeti, gerektiğinde kişiye canını bile fedâ ettirir. Bu muhabbet, aslî vatana olunca kişiye neler […]

Continue reading »

MESNEVÎ -2-

Z. Özlem ABAY o.abay@hotmail.com «AYRILIK DERDİ» K’ez neyistan tâ-merâ bübrîde end, Ez-nefîrem merd u zen nâlîde end. “Beni kamışlıktan kestiklerinden beri, feryâdımdan erkek ve kadın müteessir olmakta ve inlemektedir.” Beyitte geçen «neyistan» kelimesi vatan anlamında olup; ney için kamışlık, insan için «âlem-i ervah» vatandır. Neyin özlemi kamışlığa, insanın özlemi de âlem-i ervâhadır. Ney yeterince kuruyunca, iki ucundan keserler. Göğsüne kızgın […]

Continue reading »

Ney Üçlemesi NEY, NEFES, NEYZEN…

YAZAR : Ali Rıza KAŞIKCI ali_rz_@hotmail.com 1… NEY Malûmdur. Ney daha bir kamışken koparılır kamışlıktan. Sonra yedi delik açılır vücudunda. Yedi sevda yarası. Bir ucundan nefesini verir insanoğlu ve parmaklarıyla «ney»in yaralarını sarar. Ve «ney»den çıkan ses de insanoğlunun yaralarını. İçine kızgın yağlar doldurulur. «Ney»in derdidir bu yağ. İnsanoğlunun sermayesi gibi onun sermayesi de derdidir çünkü. Yedi yara taşır o […]

Continue reading »

Gel Bir Özge Zamandır Bu!..

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Bir âlem ki giden gelmez; Gör ne devir, devrândır bu!.. Gayb hâlini bilen, bilmez; Ne hoş edep, erkândır bu!.. Oku, O’nun yok ile var; Kor bağrıma düştü efkâr!.. Can seyrini gör âşikâr; Bir katrede tufandır bu!.. Gönül, hoş et garip cânı; Bir secdede bul Cânân’ı!.. Her nefeste tut mîzânı; Dayan îman, ihsandır bu!.. «Kader» dedim […]

Continue reading »

GEL BU SEYRİ ÇÖZ İÇİNDE!..

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Ya hak söyle, ya sus gönül; Hâl incelir söz içinde!.. Kulluk, kula mahsus gönül; Baharım var güz içinde!.. Aç, gör sensin alınyazım; Sınar beni çoğum, azım!.. Arş’ı tutan saf niyâzım, Hakk’ı söyler öz içinde!.. Eyyûb’u duy sabır eyle; Edep gözet, hatır eyle!.. Sor Yûsuf’a usûl böyle, Yedi nefsi süz içinde!.. Gönül, şevkle duy hicâbı; Ölmeden […]

Continue reading »

SENSİN ARZA SULTAN OLAN!..

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Gönül, aşk mı bu dergâhta, Her bir derde derman olan?.. Bir ömür mü has tezgâhta, Sınandıkça üryân olan?.. Cehdet, dayan, geç ihmâli; Can seyrinde bul ikbâli!.. Dost’tan bilir her ahvâli, Öz nefsine fermân olan!.. Bir ölçü tut her işinde; Ne hâller var gör başında?.. Nefs damıtır gözyaşında; Ney misâli giryân olan!.. Takvâya sal süz özünü; […]

Continue reading »

ZAMANIN ÖĞRETTİKLERİ

Hadi ÖNAL   Sevda selesinde iplikti duman Ney dedi, saz dedi, olmadı keman Elendi yılların çiğ nameleri Rakamsız saymayı öğretti zaman. Fukara gönülde boya zengini Örttü kalay kabın bakır rengini Kapandı göz görmez oldu engini Murç ile oymayı öğretti zaman. Kaçan fırsatlara ahlar yakıldı Gözlendi yıldızlar, fala bakıldı Nice umut, bulutlara takıldı Yüzüstü kaymayı öğretti zaman. Göğüs geremedik yalan oklara […]

Continue reading »