ecri – YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK

VELÂDET-İ NEBÎ

12 Ekim 2021

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) Dünyâ acı bir devr-i cehâlet yaşıyordu. İnsandaki gaddarlık asırlar aşıyordu. Zâlim ve zulüm güçsüze hançer kesilirken, Hiç kalmadı bîçâre ve mazlumlara mesken. Teşrîf ederek geldi nihâyet yüce Sultan. Hükmüyle nizam verdi O en sevgili Cânan. Teşrîfine yer-gök sevinip coştu da coştu. Varlık dirilip, şânı büyük rahmete koştu. Dünyâ bağı birden yeşerip, açtı çiçekler, «Doğdun!» diye, Allâh’a […]

KİRLİ EKRANLAR!

12 Mayıs 2021

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) Şerli ekranda nesiller eriyor. Gönül, ahlâklı yiğitler arıyor. Her rezil sahne günah, gözlere kir, Olmasın âileler şerre esir. Diziler, iffeti tahrif ediyor, Hem edepsizliği târif ediyor. Şehvetin dehlizi, mikroplu kutu, Neslin ahlâkını, kökten yuttu. Koca ekran küçülüp düştü ele, Tertemiz canları fırlattı sele. İşte tek gözlü bu vahşî canavar, Kulu Hak’tan koparıp nâra atar. Öyle yaklaştı […]

ZULÜM ÇARKI

12 Ocak 2021

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) Ne hazindir; yaralanmış, medeniyyet bu asır, Bombalanmış yine mânâ-yı adâlet bu asır. Bir varil petrol için bunca mezâlim oldu, Canı yaktıkça bu zâlim, daha zâlim oldu. Rolcü düşman, sırıtıp sahnede pozlar verdi, Hiç utanmaksızın ekranlara kalkıp derdi: «–Biz ki ıslah ederiz, derdimiz âlemde barış.» Görünen ortada kātil! Tek işin yıkmakmış. «–Medenîyiz!» diyerek vurdu gavur hunharca, Kustular […]

DÖRTLÜKLER

12 Aralık 2020

ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) GÖR EY GÖZ! Küçücük damlayı ummanlara tercih etme! Cennetin ırmağı varken leşi hiç seyretme! Etmesin gözleri kör burdaki her sahte cilâ! Azığın yüklü mü Ecrî gidilen zorlu yola? vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün (fa’lün) ŞAŞMA! Süslü dünyâyı, ebed mülkü gören kör şaşkın, Servetinden ne götürdün o soğuk dar çukura? Hani şânın ve makāmın, hani […]

YERE YEM OLMA

1 Mart 2016

ŞAİR : ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) huzeyfeyuksel1@gmail.com Kendi rûhundan o Kudret, bize bir can verdi, En büyük nîmeti lutfeyledi, îman verdi. Şüphesiz her iki dünyâda şifâmız olarak, Misli yoktur dedi gökten, bize Kur’ân verdi. Ümmet olmak ne şeref Hazret-i Peygamber’e hem, O’nu âlemlere rahmet, cana cânan verdi. Görebilsek bu cihan cennete dâvetle dolu, Perdesiz gözlere lutfeyledi, iz’an verdi. Gül Nebî gelmeden […]