divane – YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK

MECZUP BİR ŞİİR

23 Ocak 2017

ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Ey düğünde ağlayan, ölü evinde gülen! Hayatı anlamada hâlâ emekliyoruz… Dîvâneler şehrinde akıl almaz bir şölen, Taş attığın kuyunun başında bekliyoruz… Belki de insanlardan, kendinden kaçıyorsun, Dünya kokan bakışlar gönlüne dokunuyor… Bir avuç kum içinde inciler saçıyorsun, Sevdaya tutulmuşsun yüzünden okunuyor… Yazları abalısın, kışları yalınayak, Kuşlar, kediler bile pay almışlar neşenden… Gurbette esir misin, gözlerin […]

BEN GÖNLÜMÜ BİLMEZ MİYİM?

1 Kasım 2015

YAZAR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com Sevgi için dağlar aşar, Ben gönlümü bilmez miyim? Aşkı için akıp taşar, Ben gönlümü bilmez miyim? Her nefes, aşk verir câna, Dîvânelik düşer kana, Bırakır cânı, cânâna Ben gönlümü bilmez miyim? Hak deyince açar gülü, Kelâmını okur dili, Yaprak gibi açık eli, Ben gönlümü bilmez miyim? Kulluk makamına varır, Huzûrunda safâ bulur, Allâh’ın aşkıyla olur, […]

Zulüm Ekenler!

1 Haziran 2014

ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Zaman gözü yaşlı, sancı çekiyor, Güneş kararacak, küsecek artık… Zalimler dünyaya zulüm ekiyor, Azap rüzgârları esecek artık… İnsanlığı talan etti zamâne, Hakk’ı seviyorsan kalma bîgâne, Nefis sarhoş oldu akıl dîvâne, Sokaklar insanı kusacak artık… Bu düzen paradan, güçlüden yana, Feryatları duyup devler uyana! Alkış tutuyorlar cana kıyana, Adâlet kendini asacak artık… Rezâlet yüz buldu, hayâ […]

SEVDİCEĞİM!

1 Mart 2014

ŞAİR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com Öyle bir aşk ver ki bana, Kandığımı bilmeyeyim! Alev sinmiş olsun cana, Yandığımı bilmeyeyim! Dindir gözümde yaşımı, Yandır içimi dışımı… Döndür aşkınla başımı; Döndüğümü bilmeyeyim! Arslan Ahmet; kandığımı, Alevlerde yandığımı, Dîvâneye döndüğümü, Söndüğümü bilmeyeyim! 12 Eylül 2013

KIT‘A

1 Ağustos 2013

ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Paslandı kulaklar güzel efsâneye muhtaç, Çatlar şu dudaklar yine peymâneye muhtaç, Sevdâyı unutmuş bu cihan erleri heyhat, Mecnûn ile Ferhat gibi dîvâneye muhtaç… vezni: mef‘ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün İstanbul, 1987

BÜLBÜLÜN SUSMAYAN DİLİ OLAYIM

1 Şubat 2013

ŞAİR : Ahmet ARSLAN arslanahmet52@hotmail.com Bir gül için; ömür boyu ah çeken, Bülbülün susmayan dili olayım! Dikenler içinden sevgiyle çıkan, Bağdaki güllerin yeli olayım! Gönlüm şahit olsun sevgi çağına, Tırmanıp durayım onun dağına. Yâ Rab; düşür beni hüsnün bağına, Olayım da orda, deli olayım! Fırtınalar kopar karlı başımda, Dîvâne olayım ben de işimde. Gündüz hayalimde, gece düşümde, Bu bağın hizmetçi […]

DÎVÂNE’YE TARİH

1 Ekim 2012

ŞAİR : İlyas KAYAOKAY okaykaya_1991@mynet.com Saçtığın âteşle yaktın bâl-i «Pervâne» yi Tâlî, Aşk-ı Hak içtikçe yazdın hâl-i «Mestâne»yi Tâlî, İlyas’ın ebced hamurunda «su» noksan, koy a Sâkî; (96) «Bahr-ı şâirden çıkardın dürr-i «Dîvâne» yi, Tâlî» (1914+96=2010) بحر شاعردن چيقاردك درّ ديوانه يى تالى