Su ve Gül
Harun ÖĞMÜŞ Epeydir âlemin ağzında birse bin katılır, Asırlar önce geçen bir hikâye anlatılır: Yeşil içindeki bir hüsn ü ân diyârında, Bir alca gül var imiş bir nehir kenârında… Itır ve renge dönermiş nehirden aldığı su, Tutarmış âlemi emsâli olmayan kokusu… Cihanda hangi güzel kıskanılmamış? Heyhât! Tanır mı diş bileyenler cemâle hakk-ı hayat? Yetişmiş öyle bir ayrık gülün de çevresine, […]
Continue reading »