Gurbet Akşamı
GÜNBEYLİ
Mahmut TOPBAŞLI
Gönül hazânında devran dönerken,
Yüreğime bir sis konar ansızın…
Bir mızrak ötede güneş sönerken,
Yıldızlar tepemde yanar ansızın.
Koyu bir karanlık çöker sokağa,
Sevdalar göç eder hayli uzağa,
Vuslatın yankısı, yansır şafağa,
Dileklerim yolda donar ansızın.
Ürkek adımlarla yaklaşır umut,
Gözleriyle der ki: «Haydi beni tut!»
Rüzgârı hapseder insafsız bulut,
Yelkenlerim suya iner ansızın.
Gözlerim kısılır, dalar meçhule,
Kaç mevsim bu hasret, bilmek nâfile!
Duvarda asılı takvimler bile,
Kaybolan günleri anar ansızın.
Mâsum bir köşede değişir nöbet,
Düşüncem buz keser, yorulur elbet,
Yerleşip içime her akşam gurbet,
Bâde-i hicrânı sunar ansızın.
Gönül kuşum pusup kalır dalında,
Yalnızlık tek dostum gurbet yolunda,
Ferhat, Kerem, Mecnun aşkın ilinde,
Günbeyli, sılaya döner ansızın.
)