Çilelerin Anası
CELİL (Halil GÖKKAYA)
-Merhum Annem Şerife Gökkaya’ya-
Otuz bir aralık günü kayboldun,
Hani sen hep beni beklerdin anne?
Ararken seni bir tabutta buldum,
Hani hep odamı yoklardın anne?
Yaşmağın yatağın başında durur,
Ne acım biter, ne gözyaşım kurur.
Artık kim «ah yavrum!» diye haykırır;
Her duana bizi eklerdin anne…
Babamızı bir gecede yitirdik,
Yazık, seni parça parça bitirdik!
Kış gününde teneşire yatırdık,
Oysa sen hep öpüp koklardın anne…
Kötülüğü yüreğinden koğmuştun,
Sanki meşakkate kardeş doğmuştun,
Acıları azim ile boğmuştun,
Çileleri bir bir haklardın anne…
Bir kurban sabahı rahmete erdin,
Celil’i terk edip mezara girdin.
Yemezdin tek lokma, biriktirirdin,
Her şeyi, hep bize saklardın anne!
Taziye: Yayın kurulumuzdan değerli şairimiz Halil Gökkaya’nın geçen ay annesi vefat etmiştir. Kendisine sabr-ı cemil diler, annesine de Cenâb-ı Hak’tan rahmet ve gufran niyaz ederiz.