GÖNLÜM

Hasan Hüseyin ÇAĞIRAN Muhabbet ehlinin dilinden anlar, Hicran ile hemhâl olan şu gönlüm… Bir hasret bulutu sarar dört yanı, Yol arar, çaresiz kalan şu gönlüm… Dil susar, boşluğun sesini dinler, Çoğalır içimde duyduğum keder, Her nefes can verir, her nefes inler, Bir yaprak misâli solan şu gönlüm…

Continue reading »

UZLET YOLU

EDÎBÎ (Recep YILDIZ) Tedirgin adamlar görürsün, Geçerler sağından, solundan: Tedirgin adımlarla her gün Dönerler hep uzlet yolundan. Azıklar kemiktir ve ettir, Biraz kan, biraz yaş, biraz ter… Bu uzlet hazin memlekettir; Gidenler hep üzgün dönerler. Hayat boş, gönül hoş, umarsız… Sorarsın; «Ne duydum, ne gördüm!» Bu ürkekliğin aksi yalnız, Cılız bir; «Selâmün aleyküm!» Bütün yolların hepsi uzlet: Ümit neyler, olmazsa […]

Continue reading »

YÂ HAZRET-İ MEVLÂNÂ!

CELİL (Halil GÖKKAYA) Dağ-taş Hakk’ı zikrediyor, Taşlar Mevlevî Mevlevî… Cıvıl cıvıl bak ne diyor, Kuşlar Mevlevî Mevlevî… Mekke yürek, Medine can, Konya, âşıklara mekân! Allah korkusuyla akan Yaşlar Mevlevî Mevlevî… Her beyitte gül açarmış, Mesnevî dört yanı sarmış! Alınlar secdeye varmış Başlar Mevlevî Mevlevî… Gelince Aralık ayı, Demlenir dostluğun çayı… O dervişler şu dünyayı Boşlar Mevlevî Mevlevî… Vuslata erse gerçekler, […]

Continue reading »

ÖZGE HÂLLERDE…

Bestami YAZGAN Yanağımda açan dost çiçeğidir, Öyle bir yandım ki gülebilmezem. Ayağım çözülü, yüreğim bağlı, Hak’tan gayrısıyla olabilmezem. Gözlerim süzülür allar içinde, Yüreğim çözülür güller içinde, Sermestim bir özge hâller içinde, Bir daha kendime gelebilmezem. Bir sevgi okuyla canım tutuşur, Sonra alev alev kanım tutuşur, Muhabbetten dört bir yanım tutuşur, Başımı sevdadan alabilmezem…

Continue reading »

Milletimizin Yüzakı: TARİHÎ GENÇLİĞİMİZ…

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Bütün ufukları, «Allah» deyip, bitiştirdik, Cihanda en ideal genci biz yetiştirdik! Semâya dek o yiğit, başka bir değer kattı, Bütün asırlara târîh, o merdi anlattı… Ya yıldırımdı, ya rüzgâr gibiydi her koşuda, Ya gökte dalgalanan bir deniz gibiydi, ya da; Göğüs göğüs o ne yalçın kayaydı tıynetten, Dönerdi fâreye aslan, o güçlü heybetten… Bir eşsiz âbide, […]

Continue reading »

YÜZAKI NESLİ İÇİN

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Yandıkça gönül kandilimiz fer verecek, Gözler ebedî nûruna tekrâr erecek; Tekrâr olacak böyle nesiller yüz akı, Devran nice aylar ve güneşler görecek! Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûl

Continue reading »

KALMASIN!

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Îmânı kalbe sindir aman lâfta kalmasın!.. Kur’ân’ı gönle indir aman rafta kalmasın!.. Mânâya tâlip olmalı, âlâyı isteyen; Gözler yalan ışıltıda, cafcafta kalmasın!.. Gerçekleşince gerçeğe dönmekte iddian, Efsâne kuş hümâ gibi tâ Kaf’ta kalmasın!.. Kardeşlerinle sımsıkı birlik içinde ol, Şeytânı kov yanından aman safta kalmasın!.. Aslā rehin bırakma bu dünyânı şeytana; Elmas yarınların kara sarrafta kalmasın!.. Yazmakta […]

Continue reading »

HINZIRIN GRİBİ…

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Görülmemiş ne zamandır, maraz, bununki gibi! Vebâlı fârelerin bitti iftihar sebebi… Beşer için ne şenâat tutup domuz yemesi… Domuz değil mi necâsette varlığın da dibi?.. Hayâ ve iffeti yok, pisliğiyle karnı da tok! Adıyla târihi «yüzsüz» çıkar işin garibi… İnip de Hazret-i Îsâ kılıç çekinceye dek; Cihânı dağladı deccalce; «hınzırın gribi» 2109-100=2009   Vezni: mefâilün / […]

Continue reading »

AH İSTANBUL…

VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) Gönlüme taht kurmuş, mübârek adın, Sevdanla gönlüme aktın İstanbul… Titretir kalbimi her dâim yâdın, Hicran acısını ektin İstanbul… Sensiz dünya yaşanmaz bir çöl oldu, Aktı gözyaşlarım sanki göl oldu, Bir gülünü sevdim şimdi el oldu, Ocağıma incir diktin İstanbul… Bulunmaz cihanda daha bir dengin, Cennetten verilmiş, kokun ve rengin, Kutlu bir sevdaydı bendeki sevgin, Sonunda boynumu […]

Continue reading »
1 387 388 389 390 391 483