BU TOPRAĞIN GÜR SESİ
M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com
Öz canından fazlaca sevmişti aziz yurdu,
İstikbâlimiz için nice hayaller kurdu,
Hakk’ı terennüm etti, o bir kalemli ordu;
Huzurun tek adresi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Önce mideyi değil, aç ruhları doyurdun,
Azığı kelâm olan, sofralara buyurdun,
Mazlumların sesini insanlığa duyurdun;
Al bayrağın gölgesi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Uluların izini bir ömür iz eyledin,
Hep umut aşıladın, kışları yaz eyledin,
Hak yolunda yürüdün, Kur’ân’dan söz eyledin;
Hakikatin bûsesi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Yalın ayaklarınla cephelere koştun sen,
Bir zafer muştusuyla, çocuk gibi coştun sen,
Sade yaşarken değil, ölürken de hoştun sen;
Vatanın ak mâyesi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Omzundan indirmedin, mukaddesat yükünü,
Sahip çıktın mâzîye, unutmadın kökünü,
Zemherînin ardından erdi bahar sökünü;
Kimsesizler kimsesi, sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Güllere sevdalıydın, vatan âşığıydın sen,
Kör karanlığı yırtan «ay»ın ışığıydın sen,
Ahlâkın şâhikası, ilmin beşiğiydin sen;
Merhametin sâyesi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Türkçemin kalesinde söz bayrağı oldun can!
Dikenlerin içinde gonca güller buldun can!
Sıla aşkıyla yanıp altmışında soldun can!
Mehteranların kösü sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!
Osmanlı çınarında yeşeren yapraktın sen,
Güneşi buyur eden, müjdeci şafaktın sen,
O sessiz gidişinle, yürekleri yaktın sen;
Gönüllerin gayesi sensin Mehmed Âkif’im!
Bu toprağın gür sesi sensin Mehmed Âkif’im!