BAHARDAN HAZÂNA…
Kelâmî Cihan Dede
Berg-i ömrüm döküldü saçıldı,
Gülşen-i dehrde şükûfe-misâl.
Meyve-i maksad olmadı hâsıl,
Zâyi etti havâdis-i meh ü sâl.
Gel bahâr u hazân-ı âlemden
Gözün aç gāfil olma ibret al!
Berg: Yaprak.
Dehr: Dünya, cihan, âlem.
Şükûfe: Çiçek.
Meh ü sâl: Ay ve yıl.
Zâyi etmek: Kaybetmez, boşa vermek.
Vezni: feilâtün / mefâilün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)