BAHARDAN HAZÂNA…
Kelâmî Cihan Dede Berg-i ömrüm döküldü saçıldı, Gülşen-i dehrde şükûfe-misâl. Meyve-i maksad olmadı hâsıl, Zâyi etti havâdis-i meh ü sâl. Gel bahâr u hazân-ı âlemden Gözün aç gāfil olma ibret al! Berg: Yaprak. Dehr: Dünya, cihan, âlem. Şükûfe: Çiçek. Meh ü sâl: Ay ve yıl. Zâyi etmek: Kaybetmez, boşa vermek. Vezni: feilâtün / mefâilün / feilün (fâilâtün) (fa’lün)
Continue reading »