YÜCE ALLAH KİMİ SEVER?
Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Seven ve sevilen O yüce Vedûd,
Kerim kitâbında verdi ki haber:
Cemâlî vasıflar kulunda mevcûd,
Olup da onlardan görürse eser;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Müşterek sıfatlar dostluk sebebi,
Hak’ta fânî olmak aşkın mezhebi,
Kemal bulduğunda kulun edebi,
İlâhî ahlâka olunca meşher;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Temizleyip zâhirini su ile,
Bâtınını takvâ duygusu ile,
Tevbe edip Allah korkusu ile,
Mâsivâ kirinden arınsa her yer;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Sevmez böbürlenen, kibre dalanı,
Haddini aşanı, hâin olanı,
Bozguncu müfsidi ve kurulanı,
Şeytânî huyları kim ki yok eder;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
«Müsrifleri asla sevmem!» diyor Hak,
Cimriler de öyle buğza müstehak,
İkisi arası olup da infak,
Muhtacın hâmîsi olursa eğer;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Hakk’a tevekkülle tam metânetli,
Ahdine hep sâdık sözü senetli,
Yalçın surlar gibi kurşun kenetli,
Saf tutan birliğe bahşeder zafer;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Muhabbeti yoktur asla kâfire,
Zâlime, müşrike, âsî münkire,
Şımarık ve soysuz fâsık fâcire,
Kim bunlardan uzak bir ömür sürer;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Muhabbet âdile, zâlime nefret,
Muhsinlere yakın ilâhî rahmet
Varlığa hizmete edip de gayret,
Merhamet olunca hayata mihver;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Sevgili kuludur sabırlı mü’min,
Müttakî ve muhlis, zâhid ve muhsin,
Habib ahlâkında sâdık ve emin,
Eğer ki kulunda asilse cevher;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Hatayı affeden, öfkeyi yutan,
Hevâdan korunup nefsi unutan,
Tuttuğu her işi en güzel tutan,
İşinin ustası ve ehl-i hüner;
Dost olur kuluna, kulunu sever!
Sevilmek isteyen, Habîb’e uysun!
O’na tâ gönülden muhabbet duysun!
İzinden yürüsün, emrini saysın!
Kim ki edinirse Rasûlü rehber,
Dost olur kuluna, kulunu sever!