SÖZ KULLANDIK TAŞ YERİNE!

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com

 

Uykuya hasret gözlerden,
Kan akıttık yaş yerine.
Edep dışı ham sözlerden,
Gönül kırdık taş yerine.

Girdiğinde nefs araya,
Tuz basıldı her yaraya,
Günde üç öğün sofraya;
Zehir sunduk aş yerine.

Dönmeden petek sarıya,
Isınmaz kovan arıya,
Akla hükmedince riyâ;
Göz boyadık kaş yerine.

Doğru dediğimiz bildik,
Yanlış çıkınca yıkıldık,
Obamıza vâris kıldık;
Düşmanı kardeş yerine.

Sert esti dağların yeli,
Üşüttü dostların eli,
Yüzünü dönünce veli;
Kâbus gördük düş yerine.

Sevgimizi sele verdik,
Aşkımızı küle verdik,
Gülzârı çöle çevirdik;
Yazı koyduk kış yerine.